Wikipedia

Wacław Hryniewski

podpułkownik Wojska Polskiego

Wacław Wiaczesław Hryniewski (ur. 2 marca 1890 w Zubowiczach, zm. 1960) – podpułkownik Wojska Polskiego.

Wacław Wiaczesław Hryniewski
Ilustracja
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1890
Zubowicze

Data śmierci

1960

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Oficerska Szkoła Samochodowa

Stanowiska

komendant szkoły

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Życiorys

edytuj

Urodził się 2 marca 1890 w Zubowiczach[1], w rodzinie Konstantego[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 11. lokatą w korpusie oficerów samochodowych, a jego oddziałem macierzystym był 10 Dywizjon Samochodowy w Przemyślu[3]. Następnie został przydzielony z macierzystego dywizjonu do Obozu Szkolnego Wojsk Samochodowych w Warszawie na stanowisko komendanta[4][5]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 8. lokatą w korpusie oficerów samochodowych[6]. Później został przydzielony do Szkoły Czołgów i Samochodów na stanowisko komendanta[7]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 5 Dywizjonu Samochodowego w Krakowie na stanowisko pełniacego obowiązki dowódcy dywizjonu[8], a w następnym roku zatwierdzony na tym stanowisku[9]. W październiku 1931 został przeniesiony do 1 Dywizjonu Samochodowego w Warszawie na stanowisko dowódcy dywizjonu[10][11], w marcu 1934 do 3 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych w Warszawie, a w czerwcu tego roku do 1 Pułku Artylerii Najcięższej w Warszawie (później w Górze Kalwarii) na stanowisko II zastępcy dowódcy pułku[12]. 12 czerwca 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[13]. 27 czerwca 1935 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 2. lokatą w korpusie oficerów samochodowych[14]. W 1937, po likwidacji korpusu oficerów samochodowych, został przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych[15]. W latach 1938–1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Piotrków na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień[16]. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[2]. W latach 1945–1947 był komendantem Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Bydgoszczy (od października 1946 w Koszalinie)[17].

Zmarł w 1960. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C21-4-1)[18].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-12].
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-12].
  3. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 274.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1015, 1017, 1532.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 926, 928, 1392.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 171.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 656, 658.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 196.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 5.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931, s. 333.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 277, 779.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 167.
  13. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-12].
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 69.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 231.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 854.
  17. ↑ Inwentarz archiwalny : Hryniewski Wacław. IPN. [dostęp 2021-09-13].
  18. ↑ Wyszukiwarka grobów : Hryniewski Wacław. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2021-09-13].
  19. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 406.

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Hryniewski&oldid=70823887”