Waldemar Kotowicz

polski partyzant (BCh), podpułkownik LWP

Waldemar Jerzy Kotowicz (ur. 17 października 1925 w Czeremsze, zm. 6 sierpnia 1997[1] we Wrocławiu[potrzebny przypis]) – podpułkownik Wojska Polskiego, autor powieści frontowych. W latach 1976–1982 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Odra”. Nie ingerował w treść pisma, pomagał w ukazywaniu się tekstów opozycyjnych[2][3].

Waldemar Jerzy Kotowicz
Ilustracja
zdjęcie z okresu wojny
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

17 października 1925
Czeremcha

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1997
Wrocław

Przebieg służby
Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

8 Drezdeńska Dywizja Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Partyzancki Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

W czasie II wojny światowej walczył w Batalionach Chłopskich. Później wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył w jednym z oddziałów 8 Dywizji Piechoty w 2 Armii Wojska Polskiego. W jej szeregach jako dziewiętnastoletni porucznik przeszedł szlak bojowy od Lubelszczyzny poprzez Pomorze Zachodnie, Wielkopolskę, Dolny Śląsk i poza Nysę. Swoje zmagania od Wrocławia po Niemcy opisał w książce Frontowe Drogi, która ukazała się w 1958 roku. W 1951 roku zakończył służbę w wojsku w stopniu kapitana, a w 1968 awansowany został do stopnia podpułkownika. Od 1948 roku należał do PZPR[4].

Napisał scenariusz do filmu Jarzębina czerwona z 1969 roku, za który został nagrodzony Nagrodą Ministra Obrony Narodowej.

Pochowany został na cm. parafialnym Świętej Rodziny we Wrocławiu[1].

 
Grób ppłka Waldemara Kotowicza na Cmentarzu Świętej Rodziny

Odznaczenia edytuj

W czasach PRL odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Srebrnym Medalem Zasłużonym na Polu Chwały[4]. Uchwałą Rady Państwa z 11 stycznia 1955 odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej.

Publikacje edytuj

  • Frontowe drogi – 1958
  • Godzina Przed Świtem
  • Przez Nysę Łużycką - 1969[5]
Z cyklu „Biblioteka Żółtego Tygrysa
  • Klęska „Szybkiego Heinza” – (tom 1964/08, 1968/09)
  • Pancerniacy z drugiej – (tom 1978/18)
  • Trzeci dzień natarcia – (tom 1972/16)
  • W lasach Saksonii – (tom 1975/08)
  • Za pięć dwunasta – (tom 1961/04, 1963/13)

Przypisy edytuj

  1. a b Mogily.pl - Cmentarz Parafialny św. Rodziny we Wrocławiu [online], mogily.pl [dostęp 2022-10-29].
  2. Daniel Zapała, Mieczysław Zapała: Z nurtem wrocławskiej „Odry”. [dostęp 2017-07-30].
  3. Mariusz Urbanek: Krótki kurs historii „Odry”. [dostęp 2017-07-30].
  4. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 440–441. ISBN 83-223-2073-6.
  5. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 434.

Bibliografia edytuj