Wanga maskowa[3] (Calicalicus rufocarpalis) – gatunek małego ptaka z rodziny wangowatych (Vangidae). Występuje endemicznie w południowo-zachodniej części Madagaskaru[4].

Wanga maskowa
Calicalicus rufocarpalis[1]
Goodman, Hawkins & Domergue, 1997
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wangowate

Rodzaj

Calicalicus

Gatunek

wanga maskowa

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka

Wanga maskowa została odkryta i naukowo opisana w 1997 r. na podstawie skór dwóch samic zebranych w 1948 r. Jest to gatunek monotypowy[5].

Morfologia

Długość ciała: 14–15 cm; masa ciała: 15–17,4 g[4]. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samiec ma czarny śliniak i kantarek, białe policzki, czoło i brew, szary wierzch i tył głowy oraz grzbiet. Jasne ceglastoczerwone barkówki i pokrywy skrzydeł, ciemnoszare skrzydła, ciemnobrązowy ogon. Biały spód ciała z kasztanowymi plamkami po bokach piersi. Samice piaskowo-brązowe na grzbiecie i głowie, z jaśniejszą obrączką oczną i czołem oraz różowawą piersią. Obie płcie mają jasnoróżowe nogi i stopy, bladożółte tęczówki i czarniawy dziób[6].

Ekologia i zachowanie

Występuje w gęstych zaroślach wilczomleczy (Euphorbia). Żeruje w krzewach o wysokości 2–3 m, zjadając małe owady, które głównie zbiera z liści i gałęzi. Często występuje w grupach rodzinnych. Może być trudna do znalezienia, gdy się nie odzywa[6].

Status

IUCN nieprzerwanie od 2000 roku uznaje wangę maskową za gatunek narażony (VU, Vulnerable) ze względu na niewielką liczebność populacji oraz utratę i degradację swojego naturalnego środowiska. Spora część jego siedlisk nadal jest jednak nienaruszona przez człowieka, ponieważ gleba jest tam nieodpowiednia dla rolnictwa, a obszar jest zamieszkany głównie przez rybaków i pasterzy kóz. Liczebność populacji tego gatunku szacuje się na około 250–999 dorosłych osobników, a jej trend uznawany jest za stabilny[2][6].

Przypisy edytuj

  1. Calicalicus rufocarpalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Calicalicus rufocarpalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Vangidae Swainson & Richardson,J, 1832 - wangowate - Vangas, helmet-shrikes and shrike-flycatchers (wersja: 2022-08-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-08].
  4. a b Yamagishi, S., Nakamura, M. & Bonan, A.: Red-shouldered Vanga (Calicalicus rufocarpalis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2020-01-06].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Batises, woodshrikes, bushshrikes, boatbills, vangas. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
  6. a b c Species factsheet: Calicalicus rufocarpalis. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj