Whakamoke hunahunagatunek pająka z rodziny Malkaridae i podrodziny Tingotinginae. Występuje endemicznie na Nowej Zelandii.

Whakamoke hunahuna
Hormiga et Scharff, 2020
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Malkaridae

Podrodzina

Tingotinginae

Rodzaj

Whakamoke

Gatunek

Whakamoke hunahuna

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Gustava Hormigę i Nikolaja Scharffa[1][2] na łamach Invertebrate Systematics w ramach rewizji taksonomicznej nowozelandzkich Malkaridae. Jako miejsce typowe wskazano Hindon Road w Outram na zachód od Dunedin. Epitet gatunkowy oznacza w języku maoryskim „rzadko widywany”, „skryty”, i odnosi się do pojedynczego znalezionego okazu gatunku[1].

Morfologia edytuj

Jedyny znany okaz jest samcem o 3,17 mm długości ciała. Prosoma jest ciemnobrązowa, w widoku bocznym prostokątna, pozbawiona podziału na część głowową i tułowiową, ma 1,33 mm długości i 1,01 mm szerokości. Jamka karapaksu wykształcona jest w postaci podłużnej linii u osiągającej 0,14 jego długości. Wszystkie oczy oddalone są od siebie na odległości mniejsze niż ich średnice. Oczy środkowych par rozstawione są na planie czworokąta o przedniej krawędzi tak szerokiej jak tylna. Wysokość nadustka jest 2,7 raza większa od średnicy oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają dwa zęby na krawędzi przedniej, dwa zęby na krawędzi tylnej i niewielką nabrzmiałość w części nasadowej od strony przedniej. Sternum jest tarczowate, owalne. Odnóża pierwszej pary mają uda około 1,4 raza dłuższe od karapaksu. Opistosoma (odwłok) ma ciemnobrązowe, silnie zesklerotyzowane skutum i brązowe dyski ze szczecinkami[1].

Nogogłaszczki samca mają przeciętnie spiczaste w widoku grzbietowym cymbium, długie, przysadziste i u szczytu spiczaste paracymbium, krótki, krótszy niż u W. heru i W. rakiura embolus nie osiągający nasadowej apofizy konduktora oraz zakrywający połowę długości embolusa wyrostek sierpowaty konduktora[1].

Ekologia i występowanie edytuj

Biologia i ekologia gatunku pozostają nieznane, jako że miejsce typowe zostało przekształcone przez człowieka przed opisaniem siedliska[1].

Gatunek ten występuje endemicznie na Wyspie Południowej Nowej Zelandii. Znany jest tylko z miejsca typowego na południu wyspy[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Gustavo Hormiga, Nikolaj Scharff. The malkarid spiders of New Zealand (Araneae: Malkaridae). „Invertebrate Systematics”. 34 (4), s. 345-405, 2020. CSIRO Publishing. DOI: 10.1071/IS19073. 
  2. Gen. Whakamoke Hormiga et Scharff, 2020. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].