Wiesław Kaczmarek (dziennikarz)
Wiesław Kaczmarek (ur. 23 października 1920 w Łodzi[1][2], zm. 1 lutego 1976[3][4], tamże[1]) – polski dziennikarz sportowy oraz poseł Krajowej Rady Narodowej.
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lutego 1976 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz sportowy |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUkończył naukę w Państwowym Gimnazjum Gabriela Narutowicza w Łodzi[5]. Od 1938 był reporterem w łódzkich dziennikach: „Dzienniku Ludowym”, „Głosie Porannym”[2] i w „Sporcie Szkolnym”[6]. W tym samym roku został członkiem Młodzieży Socjalistycznej przy PPS[2].
Podczas II wojny światowej był redaktorem „Młodzi Idą” i sekretarz redakcji „Robotnika”[6]. Do 1948 działał w ruchu socjalistycznym, w Łodzi (m.in. w: Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Polscy Socjaliści) w Łodzi[1]. W 1945 był zaangażowany w reaktywację „Przeglądu Sportowego”[1], którego został redaktorem[6]. Jako dziennikarz współpracował także z „Kurierem Popularnym”[7] (jako kierownik działu sportowego)[6], „Głosem Robotniczym” i „Dziennikiem Łódzkim”[7]. W latach 1949–1976 pracował w redakcji katowickiej gazety „Sport”[1].
Był posłem Krajowej Rady Narodowej (1943-1947)[8], wybranym z ramienia PPS. Zgłoszony do KRN przez TUR-młodzież. Funkcję posła pełnił od 3 maja 1945. Był członkiem Komisji Kultury i Sztuki oraz Komisji Propagandowej[2]. Ponadto Kaczmarek był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, wiceprezesem Zarządu Głównego Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zarządu Oddziału Klubu Dziennikarzy Sportowych w Lodzi[8].
Pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kw. 9, rz. 30, grób 12)[4][7].
Upamiętnienie
edytujPo śmierci Kaczmarka Klub Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich ustanowił Nagrodę Młodych dla dziennikarzy sportowych (przyznawana najlepszemu polskiemu dziennikarzowi sportowemu, który nie ukończył 30 lat). Jej laureatami byli m.in.: Jacek Korczak-Mleczko (1978)[9], Piotr Górski (1986)[10].
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (1945),
- Złoty Krzyż Zasługi (2-krotnie),
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Bogdan Tuszyński, Bardowie sportu: wydawnictwo z okazji 50-lecia Klubu Dziennikarzy Sportowych, Fundacja Dobrej Książki, 2009, ISBN 978-83-86320-98-1 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
- ↑ a b c d Parlamentarzyści – Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-09-18].
- ↑ nekrolog, „Dziennik Popularny” (28), bc.wbp.lodz.pl, 4 lutego 1976 [dostęp 2023-09-18].
- ↑ a b Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2023-09-18].
- ↑ Feliks Tych, Alicja Pacholczykowa, Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego: K, Książka i Wiedza, 1985, ISBN 978-83-900412-7-8 [dostęp 2024-07-22] (pol.).
- ↑ a b c d Bogdan Tuszyński, Prasa i sport, 1881-1981, Sport i Turystyka, 1981, ISBN 978-83-217-2353-2 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
- ↑ a b c Ireneusz Kampinowski, Szlakiem pamięci, wyd. 5, 2022, s. 15.
- ↑ a b Regionalia Ziemi Łódzkiej, „Dziennik Popularny” (27), bc.wbp.lodz.pl, 3 lutego 1976 [dostęp 2023-09-18].
- ↑ Redaktor Jacek Korczak-Mleczko spoczął na Starych Powązkach [online], polsatsport.pl, 10 października 2022 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
- ↑ Beata Cynkier, Kto jest kim w Polsce, PAI, 2001, ISBN 978-83-223-2691-6 [dostęp 2023-09-18] (pol.).