Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Barachty

Przejdź do indeksu haseł słownika zaczynających się od:
  • Strona 101 tomu 1 Barachty, wieś, powiat wasylkowski, nad rzeką Barachcianką, wpadającą do Stuhny, o 5 wiorst od Wasylkowa a o 4 wiorsty od dawnej drogi po­cztowej do Białej Cerkwi, mieszkańców 2105 wy­znania prawosławnego, cerkiew parafialna po-unicka i szkółka. Barachty nazywały się dawniej Piotro­czyn i pierwszą wzmiankę o nim znajdujemy w nadaniu W. K. Kijowskiego Andrzeja, syna Jerzego z roku 1159 kijowskiej Ławrze Pieczer­skiej. W r. 1580 Piotroczyn stanowi już pry­watną własność, jak się pokazuje z magistrac­kich aktów kijowskich, i należy do rodu Dasz­kowskich, od których około r. 1600 kupuje go Hudym za 100 kóp groszy litewskich; później należy do starostwa białocerkiewskiego; w koń­cu darowany został wraz z całem starostwem W. K. H. Branickiemu a w r. 1850 łącznie z całą schedą Ksawerego Branickiego został skonfiskowany na rzecz skarbu. Sama wioska, położona w głębokich jarach, przecięta wałem na 7 sążni wysokim ciągnącym się od wsi Mytnicy. Według miejscowej legendy wał ten miał usypać car czy kniaż Wasyl dla obrony od nieprzyjaciół. Ziemi 3640 dziesięcin. Czarno­ziem pomięszany z glinką i piaskiem, jednak ziemia dosyć urodzajna. Arenda młynów i karczmy wynosi rocznie 5000 rs. Zarząd gmin­ny w tejże wsi, policyjny w Wasylkowie.

Suplement

  • strona 79 tomu XV_cz.1 (suplement z r. 1900) Barachty (obacz tom I, 101), pierwotnie Petryczyn, wieś nad Barachcianką, powiat wasylkowski, gmina Barachty, odległy 8 wiorst od Wasylkowa (stacje pocztowa i telegraficzna), 411 dymów, 3562 mieszkańców, cerkiew parafialna drewniana z 1800 roku, na miejscu dawnej z 1727 roku, szkoła, 2 młyny, 25 wiatraków. Oprócz części skarbowej powiadają tu: Bojków 60 dziesięcin, Bykow 159 dziesięcin i Szczygielski 139 dziesięcin. Gmina obejmuje 4 sioła i 2 wsi, ma 12469 mieszkańców (w tem 16 katolików i 171 żydów) i 16500 dziesięcin (2784 pod zabudową, 11816 roli ornej, 757 łąk, 447 lasu, 207 pod wodą i 545 nieużytków), z czego przypada 375 dziesięcin na własność większą. 15470 dziesięcin należy do włościan, 426 do skarbu, 249 do cerkwi. W 1570 Petryczyn jest własnością Jelców, którzy za 100 kóp groszy sprzedają go archimandrycie monasteru pieczarskiego w Kijowie. Wtedy to zapewne zmieniono nazwę, bo już jako Barachty dostaje się Lenkiewiczom, ziemianom mozyrskim, pochodzenia ormiańskiego, którzy w 1586 roku zamieniają z monasterem Barachty na Rusanów za Dnieprem. Potem sprzedano Deszkowskim, 1600 roku wzięte przez Kudymę (Hudymę). Jednak jeszcze w 1628 Piotr Mohiła, archimandryta pieczerski kijowski wnosi z Petryczyna albo Baracht (może z części tylko) z 4 dymów 6 ogr. nędz. Niewiadomo kiedy przeszły do starostwa białocerkiewskiego. Wieś składa się z pięciu części: Martynówka, Zamoczówka, Tymonówka, Bondarówka i Zaboczówka.