Wilżyna rozłogowa

Wilżyna rozłogowa (Ononis repens L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bobowatych. Występuje w środkowej i zachodniej Europie. W Polsce objęta ochroną.

Wilżyna rozłogowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

wilżyna

Gatunek

wilżyna rozłogowa

Nazwa systematyczna
Ononis repens L.
Sp. pl. 2:717. 1753
Synonimy
  • Ononis procurrens Wallr.
  • Ononis spinosa subsp. procurrens (Wallr.) Briq.
  • Ononis maritima Dumort.
Kwiaty

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Występuje w środkowej i zachodniej Europie, na północy sięga do Wielkiej Brytanii i krajów skandynawskich, na wschodzie do Polski i zachodniej Ukrainy, na południu do Bułgarii, krajów byłej Jugosławii, północnych Włoch i Hiszpanii[3]. W Polsce występuje nierzadko w części północno-zachodniej (na zachód od dolnej Wisły, na północ od Noteci oraz na ziemi lubuskiej), rzadko na Dolnym Śląsku[4].

Morfologia

edytuj
Pokrój
Roślina z rozłogami, leżąca lub podnosząca się o długości pędów do 40, rzadko do 60 cm.
Łodyga
Kosmato ogruczolona dookoła, bezbronna lub z nielicznymi i dość miękkimi cierniami. Zakorzenia się u nasady, poza tym leży lub podnosi się.
Liście
Ulistnienie skrętoległe, liście podłużnie eliptyczne, na szczycie zaokrąglone, rzadziej wycięte. W dotyku lepkie, ale nie cuchnące.
Kwiaty
Motylkowe, wyrastające w kątach liści pojedynczo, rzadziej po dwa, zwykle oddalone od siebie, rzadko tworzące luźne i krótkie grona. Kielich ogruczolony o ostrych ząbkach do trzech razy dłuższych od rurki. Korona różowa z żagielkiem dłuższym od skrzydełek.
Owoc
Jajowaty, żółtawobrązowy strąk krótszy od kielicha, w nim ukryty. Nasiona brodawkowate.

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina lub półkrzew. Kwitnie od czerwca do lipca (czasem do września). Rośnie na murawach, przydrożach i na skrajach lasów[5]. Tworzy mieszańce z wilżyną ciernistą[6].

Zagrożenia i ochrona

edytuj

Nieprzerwanie od 2004 roku roślina podlega w Polsce częściowej ochronie gatunkowej, status ochronny został utrzymany w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin[7][8]. Jest zagrożona poprzez bezpośrednie niszczenie oraz eutrofizację siedlisk[6].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-03] (ang.).
  3. Taxon: Ononis repens L.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-03]. (ang.).
  4. Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. a b Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764).
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).