William Giauque
William Francis Giauque (ur. 12 maja 1895 w Niagara Falls, zm. 28 marca 1982 w Berkeley) – amerykański profesor chemii Uniwersytetu Kalifornijskiego (od roku 1927)[1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk chemicznych | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Nagrody | |
Był uczniem George'a Ernesta Gibsona (1884–1959) i Gilberta Lewisa. Doktorat uzyskał w roku 1922, w roku 1927 został mianowany na stanowisko assistant professor, w 1930 associate professor, a w roku 1934 full professor[a]. Prowadził prace badawcze w obszarze najniższych temperatur. Odkrył izotopy tlenu 17[2]O i 18O, wykazując, że naturalny tlen nie jest czystym izotopem 16O, jak przyjmowano wcześniej (ta domniemana czystość izotopowa była powodem, dla którego tlen uważany był za idealny wzorzec masy atomowej)[2]. Był autorem ok. 75 publikacji naukowych[3]. W roku 1949 został Laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za badania w dziedzinie termodynamiki chemicznej, zwłaszcza dotyczącej zachowania się substancji w krańcowo niskich temperaturach[4].
Był członkiem National Academy of Sciences (1936) i American Philosophical Society (1940)[2].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Marc A. Shampo, Robert A. Kyle, David P. Steensma, William F. Giauque – Nobel Prize for Low-Temperature Research, „Mayo Clinic Proceedings”, 81 (5), 2006, s. 587, DOI: 10.4065/81.5.587.
- ↑ a b c Kenneth S. Pitzer, David A. Shirley, William Francis Giauque 1895–1982, Washington: National Academies Press, 1996 (Biographical Memoirs) [dostęp 2020-02-21].
- ↑ William F. Giauque - Biographical [online], nobelprize.org [dostęp 2020-02-21].
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1949 [online], nobelprize.org [dostęp 2020-02-21].