Wim Crouwel
Wim Crouwel, właśc.Willem Hendrik Crouwel (ur. 21 listopada 1928 w Groningen, zm. 19 września 2019 w Amsterdamie[1]) – holenderski projektant, typograf, twórca krojów pisma. W latach 1947–1949 studiował sztuki piękne w Academie Minerva w Groningen. W latach 1952–1953 uczył się typografii w Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs (obecnie Gerrit Rietveld Academie) w Amsterdamie.
![]() Wim Crouwel (1976) | |
Imię i nazwisko |
Willem Hendrik Crouwel |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1928 |
Data i miejsce śmierci |
19 września 2019 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
projektant, typograf |
Ważne dzieła | |
Nowy alfabet |
Karierę zaczynał jako malarz, ale porzucił malarstwo, gdy w latach 50. odkrył szwajcarską szkołę projektowania. Podczas pobytu w Szwajcarii obserwował narodziny międzynarodowego stylu typograficznego (ang. International Typographic Style).
W latach 1963–1966 pełnił funkcję sekretarza generalnego stowarzyszenia Icograda (ang. International Council of Graphic Design Associations – Międzynarodowa Rada Stowarzyszeń Grafików Projektantów). W 1963 roku był jednym ze współzałożycieli multidyscyplinarnego studia projektowego Total Design (obecnie Total Identity), uznawanego za siłę napędową holenderskiego dizajnu. W latach 1964–1985 współpracował ze Stedelijk Museum w Amsterdamie. Odpowiedzialny za identyfikację wizualną muzeum, projektował katalogi, broszury, plakaty typograficzne, a także opracował krój pisma Architype Stedelijk (1968), który po raz pierwszy pojawił się na plakacie Vormgevers (Projektanci): całą płaszczyznę afisza wypełnia charakterystyczna siatka modułowa z rozrysowanymi na niej znakami liter.
Twórczość Crouwla zakorzeniona jest w międzynarodowym stylu typograficznym, który wyróżnia się bazowaniem na siatkach matematycznych i wykorzystaniem fontów bezszeryfowych. Na fundamencie szkoły szwajcarskiej Crouwel stworzył typografię na miarę rozwijającego się społeczeństwa informacji.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5f/NewAlphabetSpec2.png/220px-NewAlphabetSpec2.png)
W 1967 roku zaprojektował New Alphabet. Znaki liter – skomponowane wyłącznie z linii poziomych i pionowych – opracowano przy użyciu systemu modularnego zbudowanego na siatce kwadratów. New Alphabet wyrasta z inspiracji obrazami generowanymi przez wyświetlacze oparte na technologii CRT (ang. Cathode-Ray Tube). Krój pisma miał charakter czysto eksperymentalny. W oderwaniu od tekstu znaki liter „a”, „g”, „k”, „w” czy „z” stają się nieczytelne. Mimo to zyskał popularność. W 1988 roku Brett Wickens i Peter Saville wykorzystali New Alphabet, projektując okładkę płyty Substance zespołu Joy Division.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a0/GridnikSpec.svg/220px-GridnikSpec.svg.png)
Crouwel jest również twórcą krojów pisma Fodor (1973) oraz Gridnik (1974). Pierwszy powstał na okładkę magazynu wydawanego przez Museum Fodor w Amsterdamie. Drugi rozpowszechnił się dzięki znaczkom pocztowym, które Crouwel opracował na zlecenie Poczty Duńskiej (były w obrocie w latach 1976–2002). Z powodu swojego upodobania do siatek modułowych (ang. grid) projektant zyskał przydomek Mr. Gridnik.
Dał się również poznać jako twórca logotypów – do najbardziej znanych należą: logo Stedelijk Museum (1963), Randstad (1966), Rabobank (1973). Zaprojektował ponadto pawilon holenderski na Expo’70 w Osace.
W 2009 roku otrzymał nagrodę Gerrita Noordzija, przyznawaną przez Akademię Królewską i Muzeum Meermanno w Hadze za szczególny wkład w rozwój typografii.
W 2011 roku w londyńskim Design Museum, a następnie w Stedelijk Museum w Amsterdamie odbyła się retrospektywa twórczości projektanta: Wim Crouwel: A Graphic Odyssey.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- https://designmuseum.org/designers/wim-crouwel
- Kees Broos, Wim Crouwel: Alphabets, BIS Publishers, Amsterdam (2003).
- Catherine de Smet, Emmanuel Bérard, Wim Crouwel: Architectures Typographiques / Typographic Architectures, Editions F7, Paris (2007).
- Wim Crouwel: A Graphic Odyssey, red. Tony Brook, Adrian Shaughnessy, Unit Editions, London (2011).
- Frederike Huygen, Wim Crouwel Modernist, Lecturis, Eindhoven (2015).