Wincenty Myszor

ksiądz, patrolog

Wincenty Wilhelm Myszor (ur. 22 maja 1941 w Chełmie Śląskim, zm. 19 lutego 2017 w Katowicach) – polski duchowny katolicki, prałat, profesor nauk humanistycznych, patrolog, koptolog oraz znawca tekstów gnostyckich.

Wincenty Myszor
Profesor nauk humanistycznych
kapelan Jego Świątobliwości
Ilustracja
Wincenty Myszor (2004)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1941
Chełm Śląski

Data i miejsce śmierci

19 lutego 2017
Katowice

Dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego
Okres sprawowania

2000-2008

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 czerwca 1965

Życiorys edytuj

Po ukończeniu I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 6 czerwca 1965 otrzymał święcenia kapłańskie w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk biskupa Herberta Bednorza.

Był członkiem Komitetu Nauk Teologicznych PAN oraz Association Internationale des Etudes Byzantines. Zajmował się historią starożytnego chrześcijaństwa i literaturą starochrześcijańską. W latach 1981-1995 był redaktorem naczelnym Rady Naukowej Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych. W 2000 arcybiskup Damian Zimoń mianował go dziekanem-organizatorem, a w latach 2001-2008 dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego[1].

Opublikował m.in. polskie przekłady tekstów z Nag Hammadi[2] oraz liczne tłumaczenia tekstów gnostyckich (np. Gnostycyzm w tekstach z Nag Hammadi, Anapausis w teologii chrześcijańskich gnostyków) oraz polski przekład Ewangelii Judasza (Katowice 2006). Książka zawiera pierwszy polski przekład Ewangelii Judasza z oryginału w dwóch wersjach. Tłumaczenie A opatrzone jest naukowym komentarzem w przypisach, z podziałem na strony i wiersze, zgodnie z koptyjskim rękopisem. Tłumaczenie B zawiera wersję na tyle swobodną, na ile pozwala koptyjski oryginał.

Opracował podręcznik do nauki języka koptyjskiego Język koptyjski - kurs podstawowy dialektu saidzkiego (Warszawa 1998), a także wraz z Albertyną Dembską Podręczny słownik koptyjsko-polski i Chrestomatię koptyjską.

W 2003 został odznaczony przez Stolicę Apostolską godnością kapelana Jego Świątobliwości.

W 2006 otrzymał na wniosek Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego nagrodę zespołową Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za współautorstwo syntezy Literatura Grecji starożytnej (t. I i II).

21 maja 2009 obchodził 40-lecie swojej pracy naukowej. Z tej okazji na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach odbyła się uroczystość wręczenia księgi jubileuszowej[3]. W 2013 został wyróżniony nagrodą Lux ex Silesia za całokształt kariery naukowej.

Zmarł w Katowicach 19 lutego 2017. 23 lutego 2017 został pochowany na cmentarzu parafialnym w Chełmie Śląskim[4].

Pośmiertnie został mu przyznany przez Kapitułę Nagrody Stowarzyszenia Wydawców Katolickich FENIKS 2017 za dorobek naukowy, translatorski oraz działalność dydaktyczną[5].

Jego młodszym bratem jest ks. prof. Jerzy Myszor.

Przypisy edytuj

  1. Michał Kozłowski, Wincenty Myszor (22 V 1941-19 II 2017) - badacz antyku chrześcijańskiego, „Nowy Filomata” 21 (2017), nr 1, s. 141-143 [1]
  2. Biblioteka z Nag Hammadi (Katowice 2008)
  3. Pogrzeb Ks. prof. Wincentego Myszora odbył się w Chełmie Śląskim. 23 lutego 2017. [dostęp 2017-02-23].
  4. Złoty Feniks dla śp. ks. prof. Wincentego Myszora. 10 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-13].

Bibliografia edytuj

  • Michał Kozłowski, Wincenty Myszor (22 V 1941-19 II 2017) - badacz antyku chrześcijańskiego, „Nowy Filomata” 21 (2017), nr 1, s. 141-143 [2].

Linki zewnętrzne edytuj