Witold Eligasz Więckowski (ur. 8 lipca?/20 lipca 1898 w Tyflisie, zm. 29 maja 1920[1]) – żołnierz armii rosyjskiej, Wojska Polskiego na Wschodzie, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Witold Więckowski
Ilustracja
podporucznik
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1898
Tyflis

Data śmierci

29 maja 1920

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

1 pułk strzelców
4 Dywizji Strzelców
28 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Tadeusza i Marii z Cywińskich. Absolwent gimnazjum i skróconej szkoły wojskowej w Tyflisie. W 1916 wcielony do armii rosyjskiej i w jej szeregach walczył na frontach I wojny światowej[2].

W 1918 wstąpił do oddziałów Wojska Polskiego na Wschodzie. Podporucznik w 1 pułku strzelców polskich. W grudniu tego roku został żołnierzem 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Lucjana Żeligowskiego i przydzielony został do szkoły oficerskiej[2].

Od 1919 w odrodzonym Wojsku Polskim. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w 11 kompanii 28 pułku Strzelców Kaniowskich. Z własnej inicjatywy poderwał kompanię do ataku, umożliwiając baonowi skuteczny kontrakt. Trafiony kulą w pierś poległ w walce[2]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Według Wacława Zaborowskiego odznaczył się szczególnie 24 maja 1920 dowodząc 8. kompanią w walce o Mariampol i Bielki[3].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lista strat 1934 ↓, s. 967, tu podano, że poległ 24 maja 1920 w miejscowości Bielki.
  2. a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 157.
  3. Zaborowski 1928 ↓, s. 15.

Bibliografia edytuj