Wojciech Stachowicz
Wojciech Stachowicz (ur. 3 sierpnia 1888 w Krakowie, zm. 8 sierpnia 1958 tamże) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.
 pułkownik artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 sierpnia 1958 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Centralna Składnica Uzbrojenia w Krakowie |
| Stanowiska |
dowódca artylerii dywizyjnej |
| Główne wojny i bitwy |
|
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Wojciech Stachowicz urodził się 3 sierpnia 1888 w Krakowie. W listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego, w stopniu kapitana. Walczył na wojnie z bolszewikami 1919–1920. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centralnej Składnicy Uzbrojenia w Krakowie, pozostając na ewidencji 6 dywizjonu artylerii konnej[1]. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 71. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. Jako oficer rezerwy został zatrzymany w służbie czynnej. Służbę pełnił w 5 dywizjonie artylerii konnej w Krakowie na stanowisku kwatermistrza. 1 lipca 1924 został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2][3]. Następnie został przeniesiony do 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie na stanowisko dowódcy I dywizjonu[4]. W marcu 1929 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 12 dywizjonu artylerii konnej w Ostrołęce[5]. 24 grudnia 1929 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 7. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6]. W lutym 1935 objął dowództwo 15 Wielkopolskiego pułku artylerii lekkiej w Bydgoszczy[7]. Awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów artylerii. W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji alarmowej, został dowódcą artylerii dywizyjnej 15 Dywizja Piechoty. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera X(IKS)-płd-po pr. Kehler Augusty)[8].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[9]
Przypisy edytuj
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 326, 885.
- ↑ Rocznik oficerski 1923, 805, 837.
- ↑ Rocznik oficerski 1924, s. 724, 739.
- ↑ Rocznik oficerski 1928, s. 413, 452.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 7 z 22 marca 1929 r., s. 101.
- ↑ Rocznik oficerski 1932, s. 178, 724.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 6 lutego 1935 r., s. 4.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Wojciech Stachowicz. rakowice.eu. [dostęp 2018-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
Bibliografia edytuj
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.