Wolseley 15/60 – pierwszy sedan BMC skonstruowany wedle projektu Battisty Pininfariny. Na rynku pojawił się w grudniu 1958 roku. Ostatecznie konstrukcja została wykorzystana przez pozostałe marki BMC; w 1961 roku wszystkie modele wyposażono w większe silniki oraz nadano nowe desygnaty. Wolseley 16/60 był produkowany do 24 kwietnia 1971 roku.

Wolseley 15/60 i 16/60
Ilustracja
Producent

BMC

Okres produkcji

1958–1971
87 661 sztuk

Miejsce produkcji

Wielka Brytania Birmingham

Poprzednik

Wolseley 15/50

Następca

Wolseley 18/85

Należy zwrócić uwagę, iż BMC wypuściło na rynek inne linie pojazdów projektowanych przez Pininfarinę – kompaktowego Austina A40 Farinę oraz przestronnego Wolseleya 6/99/Austina Westminstera.


Wolseley 15/60 edytuj

Wolseley 15/60
 
Producent

BMC

Okres produkcji

1958-1961
24 579 sztuk

Miejsce produkcji

  Birmingham
Australia[1]

Dane techniczne
Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Silniki

R4 BMC serii B, 1,5 l

Skrzynia biegów

4-stopniowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4520 mm

Szerokość

1600 mm

Wysokość

1505 mm

Rozstaw osi

2514 mm

Dane dodatkowe
Pokrewne

Austin A55 Cambridge
MG Magnette Mk. III
Morris Oxford V
Riley 4/68
Di Tella 1500

Pierwsza generacja samochodów średniego rozmiaru zaprojektowanych przez Pininfarinę została wprowadzona na rynek pod nazwą Wolseley 15/60. W ciągu miesięcy pojawiły się odpowiedniki pozostałych marek: Riley 4/68, Austin A55 Cambridge Mark II, MG Magnette Mark III oraz Morris Oxford V. Dzięki skórzanym siedzeniom oraz desce rozdzielczej z polerowanego drewna Wolseley został zaklasyfikowany jako model niesportowy przeznaczony dla bogatszych klientów.

Wszystkie pięć pojazdów używało odmiennie dostrajanych silników R4 serii B o pojemności 1,5 l, co przekładało się na zróżnicowaną moc. Wolseley, wraz z Austinem Cambridgem i Morrisem Oxfordem znajdował się na dole listy – wyposażone w pojedynczy gaźnik SU generowały moc 52 KM. Przednie zawieszenie opierało się na sprężynach, zaś tylne na resorach piórowych. Zamontowano również hydrauliczne hamulce Girlinga z tarczami o średnicy 229 mm. Zmiana położenia kierownicy przekładała się na koła z pomocą mechanizmu kierowniczego.

Tapicerka wykonana została ze skóry, przednie siedzenia rozmieszczono blisko siebie, tak aby pomiędzy usiąść mógł jeszcze jeden pasażer, przez co auto reklamowano jako 6-osobowe, mimo wmontowanej pośrodku dźwigni skrzyni biegów. Dźwignia hamulca ręcznego znajdowała się między drzwiami a siedzeniem kierowcy. Tylne siedzenie wyposażono w centralny podłokietnik. Wnętrza drzwi wyłożono drewnianą okleiną. W standardzie pojawiło się również ogrzewania Smithsa. Klient mógł wybrać między malowaniem jednolitym a dwukolorowym (jako opcja).

15/60 był łatwy do wypatrzenia po zmroku ze względu na podświetlany znaczek znajdujący się na osłonie chłodnicy; tę cechę dzielił z innymi Wolseleyami[2].

Projekt Pininfariny został przekazany na licencji do Argentyny i na jego podstawie produkowano Di Tellę 1500 i modele pochodne.

Czasopismo "The Motor" przetestowało w 1959 roku model 15/60 uzyskując maksymalną prędkość 123,3 km/h, przyspieszenie 0-100 km/h w 25,6 s oraz średnie zużycie paliwa na poziomie 9,11 l/100 km. Samochód kosztował 991 funtów, wliczając podatek w wysokości 331 funtów[3].


Wolseley 16/60 edytuj

Wolseley 16/60
 
Producent

BMC

Okres produkcji

1961-1971
63 082 sztuk

Miejsce produkcji

  Birmingham

Dane techniczne
Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Silniki

R4 BMC serii B, 1,6 l

Skrzynia biegów

4-stopniowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4520 mm

Szerokość

1600 mm

Wysokość

1505 mm

Rozstaw osi

2514 mm

Dane dodatkowe
Pokrewne

Austin A60 Cambridge
MG Magnette Mark IV
Morris Oxford VI
Riley 4/72

Większość modeli z silnikami 1,5 l sprzedawana była do 1961 roku (z wyjątkiem Di Tellich, które funkcjonowały na rynku przez kolejne cztery lata). Zostały zastąpione przez delikatnie zmodyfikowane wersje à la Pininfarina o większym rozstawie osi i mniejszych "płetwach" tylnych (MG i Riley zachował ich pierwotny wygląd). Nowe modele otrzymały oznaczenia Austin A60 Cambridge, MG Magnette Mark IV, Morris Oxford VI, Riley 4/72 oraz Wolseley 16/60. Dla niektórych klientów najważniejszą okazała się zmiana skrzyni biegów na automatyczną 35-tkę produkcji BorgWarnera[2]. Kupujący wersję z ręczną skrzynią mogli się poczuć zawiedzeni brakiem synchronizatora na pierwszym biegu[2]. Do tego czasu pełna synchronizacja była standardem wśród innych brytyjskich marek.

Zmiany w wyglądzie osłony chłodnicy ułatwiają odróżnienie austinów i morrisów od wcześniejszych modeli; inne marki nie różniły się aż tak wyraźnie. 16/60 różnił się od 15/60 mniej wystającymi zabezpieczeniami zderzaków[2]; prócz tego złagodzono ostrość kształtów tylnych świateł[2].

Modele z silnikami o pojemności 1,6 l pozostawały w produkcji do 1968 roku. Jednakże, z powodu braku wolseleyowskiego następcy o napędzie tylnym 16/60 był sprzedawany do początku roku 1971[2].

16/60 wyposażony został w silnik R4 BMC serii B o pojemności 1,6 l, który osiągał 61 KM, co stawiało go w tyle w stosunku do innych marek.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ADO40 History, www.bluestreaksix.com
  2. a b c d e f Used Car Test: 1968 Wolseley 16/60. „Autocar”. 134 (nr 3926), s. 42–43, 24 czerwca 1971. (ang.). 
  3. The Wolseley Fifteen-Sixty. „The Motor”, 21 stycznia, 1959. (ang.). 

Linki zewnętrzne edytuj