Wostok (statek kosmiczny)

Wostok (ros. "Wschód" – strona świata) – seria radzieckich jednoosobowych pojazdów kosmicznych.

Makieta statku Wostok 1

Konstrukcja Wostoka była bazą do opracowania kolejnych statków kosmicznych, przede wszystkim Woschoda i Sojuza. Statki z serii Wostok były wynoszone z kosmodromu Bajkonur za pomocą rakiet typu Wostok 8K72 i jej pochodnych, np. Wostok 8K72E, która wynosiła prototypy Wostoka, nazywane Korabl-Sputnik.

Statki Wostok odbyły sześć lotów w kosmos między kwietniem 1961 roku a czerwcem 1963 roku. Każdorazowo były pilotowane przez jednego kosmonautę. Poprzedziło je siedem startów (5 udanych) prototypów i statków testowych, Korabl-Sputnik, numerowanych od 1 do 5.

Konstrukcja Wostok składała się z dwóch części: sferycznej kabiny załogowej i modułu technicznego w kształcie stożka, wyposażonego w silnik hamujący typu TDU-1. Moduł techniczny był odrzucany przed rozpoczęciem powrotu. W końcowej fazie powrotu na Ziemię, pilot katapultował się i lądował za pomocą spadochronu.

Kapsuła powrotna statku Wostok, którym leciał Gagarin

Wybrane dane techniczne:

W kosmos zostało wystrzelonych sześć pojazdów tego typu.

Ułożenie załóg w rosyjskich statkach załogowych Wostok i Woschod

Pomyślnie wystrzelono też pięć prototypów:

Zobacz też

edytuj