Walentina Tierieszkowa

Walentina Tierieszkowa
Валентина Терешкова
	; Walentina Tierieszkowa (1969)
Pełne imię i nazwisko	Walentina Władimirowna Tierieszkowa
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1937 ; Bolszoje Maslennikowo
Narodowość	rosyjska
Funkcja	kosmonauta pilot
Łączny czas misji kosmicznych	2 dni, 22 godziny, 50 minut, 8 sekund
Misje	Wostok 6
Stopień wojskowy	generał major
	Odznaczenia
	; ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Walentina Władimirowna Tierieszkowa (ros. Валентина Владимировна Терешкова; ur. 6 marca 1937 w m. Bolszoje Maslennikowo) – radziecka kosmonautka, inżynier, posiadaczka odznaki Lotnik Kosmonauta ZSRR. Pierwsza kobieta w kosmosie.

ŻyciorysEdytuj

Urodziła się we wsi Bolszoje Maslennikowo, odległej o 40 kilometrów od Jarosławia, w obwodzie jarosławskim w ZSRR. Jej ojciec, Władimir Aksionowicz Tierieszkow, był traktorzystą i poległ w czasie ataku ZSRR na Finlandię, matka była kołchoźnicą^[1]. Wtedy pozostała część rodziny przeprowadziła się do Jarosławia, gdzie matka Walentiny pracowała jako robotnica w fabryce. Po ukończeniu szkoły młoda Tierieszkowa sama została włókniarką. W trakcie pracy w kombinacie ukończyła zaoczne technikum włókiennicze^[2]. W fabryce Krasnyj Pieriekop w Jarosławiu wstąpiła do Komsomołu, gdzie była sekretarzem^[1]. Po locie Gagarina napisała list, w którym wyraziła nadzieję, że być może ona także poleci kiedyś w kosmos. List zwrócił uwagę komisji wybierającej przyszłych kosmonautów, kierowanej przez Kamanina. Nikołaj Kamanin ze względów propagandowych wybrał Tierieszkową wraz z czterema innymi kobietami do przeszkolenia na kosmonautki. Od 1958 roku należała do sekcji spadochronowej aeroklubu w Jarosławiu. Pierwszy skok wykonała 21 maja 1959 roku^[2]. Łącznie wykonała 126 skoków^[3]. Wraz z nowym zadaniem otrzymała stopień porucznika lotnictwa i przeszła intensywne przeszkolenie na dwumiejscowym MiG-u, jednak nie odbyła ani jednego samodzielnego lotu^[4]. 16 lutego 1962 została wybrana jako kandydatka na kosmonautkę i skierowana na szkolenie dla kosmonautów.

16 czerwca 1963 roku rozpoczęła lot na statku Wostok 6, który trwał 2 doby 22 godziny 50 minut i 8 sekund. Lądowanie miało miejsce 19 czerwca 1963 roku po okrążeniu Ziemi 48 razy. Chruszczow po locie zauważył, że lot trwał dłużej niż wszystkie dotychczasowe loty astronautów amerykańskich razem wzięte^[4]. Powróciła do Moskwy na czas, żeby przemówić na forum obradującego na Kremlu Międzynarodowego Kongresu Kobiet. Następnie wyruszyła w podróż po świecie, odwiedzając Indie, Pakistan, Stany Zjednoczone oraz Polskę (23 października 1963). Po powrocie z kosmosu została uhonorowana tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Pomimo wcześniejszych planów, kolejna kobieta poleciała w kosmos dopiero 19 lat później (Swietłana Sawicka).

Po locie Tierieszkowa studiowała w Wojskowym Instytucie Lotnictwa im. Żukowskiego w Moskwie^[1], którą ukończyła w 1969 roku jako inżynier kosmonauta, a w 1977 roku obroniła pracę doktorską.

22 stycznia 1969 roku wyszła bez szwanku z zamachu na Breżniewa, gdy zamachowiec pomylił samochody i ostrzelał ten, w którym na uroczyste spotkanie na Kremlu podążała grupa kosmonautów.

W 1967 roku została wybrana do Rady Najwyższej ZSRR, a w 1974 roku została członkiem prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Od 1971 do 1991 roku była członkiem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W 1989 roku została wybrana do Rady Narodowości ZSRR. W 1997 roku przeszła na emeryturę w randze generała lotnictwa.

Była kierownikiem rosyjskiego rządowego Centrum Współpracy Międzynarodowej (2003).

W 2007 roku podczas obchodów swoich 70. urodzin w rezydencji Władimira Putina w Nowo Ogarowie oświadczyła, że chce umrzeć na Marsie^[5].

Podczas XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi, Tierieszkowa była jedną z ośmiu osób niosących flagę olimpijską.

Życie prywatneEdytuj

3 listopada 1963 roku poślubiła kosmonautę Andrijana Nikołajewa (1929–2004), w 1964 roku urodziła córkę Jelenę. Ich ślub był wielkim wydarzeniem na moskiewskiej scenie publicznej^[4]. W 1982 roku rozwiedli się, jej drugi mąż, Julij Szaposznikow, zmarł w 1999 roku^[6].

Loty kosmiczneEdytuj

Została dziesiątym człowiekiem w kosmosie i szóstym kosmonautą radzieckim. Brała udział w jednej misji kosmicznej – Wostok 6.

Dane lotuEdytuj

Lot kosmiczny, w którym uczestniczyła Walentina Tierieszkowa
Data startu	Statek kosmiczny	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
16 czerwca 1963	Wostok 6	19 czerwca 1963	Wostok 6	kosmonauta pilot	2 dni 22 godziny 50 minut i 8 sekund

Łączny czas spędzony w kosmosie – 2 dni 22 godziny 50 minut i 8 sekund.

Odznaczenia i nagrodyEdytuj

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II i III klasy
Order Honoru
Order Lenina (dwukrotnie)
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Order Przyjaźni Narodów
Order Przyjaźni
Order Georgi Dymitrowa
Krzyż Wielki Orderu Bernardo O’Higginsa
Order Klementa Gottwalda
Wielka Wstęga Orderu Nilu
Order Volty (Ghana)
Order Gwiazdy II klasy (Indonezja)
Order Flagi Jugosławii I klasy
Order Suche Batora
Order Karla Marksa
Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru
Order Krzyża Grunwaldu I klasy
Order Flagi Węgierskiej Republiki Ludowej z Diamentami I klasy

Jest honorowym obywatelem 18 miast na całym świecie. M.in.: Kaługi, Jarosławia, Karagandy, Bajkonuru, Witebska, Bratysławy.

UpamiętnienieEdytuj

W 1964 roku stała się przebojem w Polsce piosenka pt. Wala twist, napisana ku czci pierwszej kosmonautki, a wykonywana przez żeńską grupę wokalną – Filipinki.
Jej nazwiskiem nazwano jedną z gromad w grze Mass Effect studia Bioware.

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c Jacek Hugo-Bader. Walentyna twist. „Gazeta Wyborcza. Wysokie obcasy.”, s. 4–12, 1999-12-31. Warszawa: Agora SA. ISSN 1506-9087.
↑ ^a ^b Praca zbiorowa: ZSSR droga w kosmos. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, Agencja Prasowa Nowosti, 1965, s. 221–230.
↑ Praca zbiorowa: Kosmonautyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 356.
↑ ^a ^b ^c T.A. Heppenheimer: Podbój Kosmosu. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 1997, s. 254–255. ISBN 83-7169-852-6.
↑ Walentyna Tierieszkowa: Chcę umrzeć na Marsie. wyborcza.pl. [dostęp 2013-06-16].
↑ Ślub W. Tierieszkowej i A. Nikołajewa. „Astronautyka”. 4 (20), s. 30, grudzień 1963. Polskie Towarzystwo Astronautyczne (pol.).

Linki zewnętrzneEdytuj

[Walentyna-1] Jacek Hugo-Bader. Walentyna twist. „Gazeta Wyborcza. Wysokie obcasy.”, s. 4–12, 1999-12-31. Warszawa: Agora SA. ISSN 1506-9087.

[Droga-2] Praca zbiorowa: ZSSR droga w kosmos. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, Agencja Prasowa Nowosti, 1965, s. 221–230.

[3] Praca zbiorowa: Kosmonautyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 356.

[Kosmosu-4] T.A. Heppenheimer: Podbój Kosmosu. Warszawa: Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 1997, s. 254–255. ISBN 83-7169-852-6.

[5] Walentyna Tierieszkowa: Chcę umrzeć na Marsie. wyborcza.pl. [dostęp 2013-06-16].

[wala-6] Ślub W. Tierieszkowej i A. Nikołajewa. „Astronautyka”. 4 (20), s. 30, grudzień 1963. Polskie Towarzystwo Astronautyczne (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]