Wrzód weneryczny (wrzód miękki, szankroid, szankier miękki) – choroba zakaźna, przenoszona drogą płciową, której czynnikiem etiologicznym są Gram-ujemne pałeczki Ducreya[1] (Haemophilus ducreyi)[2].

Wrzód weneryczny
Ulcus molle
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

A57

Wrzód weneryczny zaliczany jest do chorób wenerycznych. Okres wylęgania trwa 3-7 dni. Po zakażeniu na narządach płciowych tworzy się krosta, przekształcająca się następnie w bardzo bolesne i ropne owrzodzenie, o dnie i brzegach miękkich i podminowanych, otoczone zapalną obwódką, w którego najbliższym sąsiedztwie mogą powstawać liczne, nowe wrzody. U części chorych rozwijają się powikłania w postaci ropnego zapalenia, z towarzyszącym rozpadem pachwinowych węzłów chłonnych, zwykle po jednej stronie. Leczenie antybiotykami; koniecznie badanie partnerów seksualnych i obserwacja chorego przez 3 miesiące po leczeniu[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Encyklopedia Medycyny PWN, pod redakcją Piotra Kostrzewskiego i Janusza Ziółkowskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.
  2. Opracowano na podstawie "Wielka Encyklopedia Powszechna PWN"