Wydział Historii Partii

Wydział Historii Partii – jednostka organizacyjna istniejąca w latach 1946–1957 przy Komitecie Centralnym Polskiej Partii Robotniczej, następnie KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Placówka zajmowała się badaniem dziejów ruchu robotniczego.

Wydział Historii Partii przy KC PZPR
KC PZPR
Godło
Ilustracja
Siedziba przy ul. Pięknej 10
Data założenia

1946

Data likwidacji

1957

Typ

badawczy

Państwo

 Polska

Adres

Warszawa, ul. Piękna 10

Dyrektor

Tadeusz Daniszewski

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wydział Historii Partii przy KC PZPR”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Historii Partii przy KC PZPR”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wydział Historii Partii przy KC PZPR”
Ziemia52°13′27,34″N 21°01′28,78″E/52,224261 21,024661

Historia i działalność

edytuj

Instytucja ta uzyskała faktyczny monopol w dziedzinie najnowszej historii, a w szczególności w historii ruchu robotniczego. Kontroli poddana została cała nauka historyczna, archiwa i biblioteki, instytucje wydawnicze. Dysponując nieograniczonymi możliwościami finansowymi i odpowiednio dobranym licznym personelem instytucja ta stała się narzędziem niszczenia i deprawacji nauki historycznej. Pod kontrolą WHP dokonana została czystka w bibliotekach. Tylko kilkanaście bibliotek w kraju uzyskało przywilej zało­żenia tzw. działu prohibitów. Inne zobowiązane były przesyłać wszystkie zakazane książki do Biblioteki Narodowej w Warszawie[1].

Wydział Historii Partii wydał niewiele monografii. Koncentrowano się raczej na publikacjach popularnych, a także na edycjach źródłowych. Te ostatnie (fałszerstwa[2]) przyczyniły się zakończenia działalności tej instytucji. Konsekwencją powszechnej krytyki było jego rozwiązanie w styczniu 1957[3]. Kontynuacją działalności tej instytucji by utworzony w 1957 roku Zakład Historii Partii przy KC PZPR.

Kierownictwo Wydziału Historii Partii przy KC PPR

edytuj

Kierownictwo Wydziału Historii Partii przy KC PZPR[4]

edytuj

Siedziba

edytuj

Mieściła się w Pałacu Rembielińskich z 1859 (proj. Franciszek Maria Lanci) przy ul. Pięknej 10 (1955)[5].

Bibliografia

edytuj
  • Barbara Jakubowska: Wydział Historii Partii KC PZPR – krytyka, samokrytyka i autokrytyka [w:] Historia. Społeczeństwo. Wychowanie, Rzeszów 2003, s. 211–219.
  • Tadeusz Rutkowski: Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego Warszawa 2007, s. 74–81, 331–335.
  • Tadeusz Rutkowski: Rola Wydziału Historii Partii KC PPR/PZPR w kształtowaniu polityki historycznej w Polsce (1946–1956) [w:] Pamięć i polityka historyczna, Łódź 2008, s. 357–371.
  • Tadeusz Rutkowski: Tworzenie zrębów mitu. działalność Wydziału Historii Partii Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej na polu propagandy dziejów ruchu robotniczego [w:] Polska Partia Robotnicza 1944 – 1948, Studia i szkice, Rzeszów 2014, s. 262–273.
  • Tomasz Siewierski: Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463–479.
  • Paweł Korzec: Materiały do studiów nad historiografią Polski Ludowej (w zakresie historii najnowszej), „Zeszyty Historyczne”, 1971, z. 20, s. 43–58.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Paweł Korzec, Materiały do studiów nad historiografią Polski Ludowej (w zakresie historii najnowszej), „Zeszyty Historyczne”, 1971, z. 20, s. 51
  2. Chodzi o takie publikacje jak: KPP. Uchwały i rezolucje, red. i wstęp Tadeusz Daniszewski, Felicja Kalicka i Szymon Zachariasz, Warszawa 1954; KPP w obronie niepodległości Polski. Materiały i dokumenty, red. Felicja Kalicka, Józef Kowalski i Szymon Zachariasz, Warszawa 1955; SDKPiL w rewolucji 1905 roku. Zbiór dokumentów z lat 1904–1907, red. kolegium pod kier. Tadeusza Daniszewskiego, Witold Kolski; W służbie ludu pod sztandarem KPP, Warszawa 1955; por. Piotr Gontarczyk, Poprawianie historii PPR. Metody fałszowania źródeł historycznych w pierwszej edycji dokumentów PPR, „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej” 5 (2005), nr 1/2 (48/49), s. 33–49.
  3. Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 331–335, ISBN 978-83-235-0318-7
  4. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990, red. Krzysztof Persak, Warszawa 2000, s. 115.
  5. Spis telefonów województwa warszawskiego i m. st. Warszawy na rok 1955