Wysoka Giewoncka Baszta
Wysoka Giewoncka Baszta – jedna z turni w Małym Giewoncie w Tatrach Zachodnich[1]. Jak cały masyw Małego Giewontu zbudowana jest ze skał osadowych – wapieni i dolomitów[2]. Znajduje się pomiędzy Skrajnym Giewonckim Karbikiem a Giewonckim Przechodem. Wschodnie ściany opadają do Żlebu Kirkora, w zachodnią stronę natomiast do Doliny Małej Łąki odchodzi od niej poprzez przełęcz Siodło krótka grańka zakończona Siodłową Turnią. Od strony Siodłowej Turni grańka ta jest dość wyraźna, zaokrąglona i trawiasta, powyżej Siodła wypłaszcza się i wrasta w ściany Zadniej Giewonckiej Baszty w trudno rozróżnialnym miejscu. Ponadto do Doliny Małej Łąki opada z Wysokiej Giewonckiej Turni jeszcze jedna, skalista grzęda, która oddziela dwa żleby. Patrząc od dołu, po lewej stronie tej grzędy jest Żleb z Progiem, po prawej Żleb Śpiących Rycerzy[1].
W 1908 r. w rejonie Małego Giewontu wspinał się Mieczysław Karłowicz, jeszcze wcześniej Karol Potkański, nie pozostawili jednak opisów dróg wspinaczkowych. W latach 90. XX wieku wspinał się tutaj Władysław Cywiński i inni taternicy. Wejścia na Wysoką Giewoncką Basztę z przełączek po obydwu jej stronach są dość łatwe. Obecnie jest to jednak rejon zamknięty dla wspinaczki[1].
Południowo-zachodnimi podnóżami Zadniej Giewonckiej Baszty prowadzi czerwono znakowany szlak turystyczny z Przełęczy w Grzybowcu na Wyżnią Kondracką Przełęcz. Przecina on koryto Żlebu z Progiem i grzędę Wysokiej Giewonckiej Baszty[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.