Xantholinus gallicus

Xantholinus gallicusgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków. Zamieszkuje zachodnią i środkową część Europy oraz Afrykę Północną.

Xantholinus gallicus
Coiffait, 1956
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Staphyliniformia

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

kusaki

Plemię

wydłużaki

Rodzaj

wydłużak

Podrodzaj

Xantholinus (Xantholinus)

Gatunek

Xantholinus (Xantholinus) gallicus

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1956 roku gatunek ten opisany został przez Henriego Coiffaita. Jako lokalizację typową wskazano Col du Somport w Pirenejach Atlantyckich[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o wąskim, silnie wydłużonym ciele długości od 6 do 7,5 mm. Głowa jest smolistobrunatna z żółtobrunatnymi głaszczkami. Powierzchnia głowy ma wyraźną mikrorzeźbę poprzeczną. Czułki są smuklejsze niż u wydłużaka pospolitego, u samców węższe niż u samic, o trzecim członie niemal dwukrotnie dłuższym niż szerokim, a członie przedostatnim niewiele szerszym niż dłuższym. Przedplecze jest ciemnoczerwone, w zarysie silnie zwężone ku tyłowi, o powierzchni z poprzeczną mikrorzeźbą i punktowaniem. Pokrywy są krótkie, ciemnoczerwone. Odnóża są krępe, barwy żółtobrunatnej, o kolczastych goleniach. Smolistobrunatny odwłok ma nierozjaśnione tylne krawędzie tergitów. Cztery pierwsze tergity nie mają poprzecznych wgnieceń u nasady. Genitalia samca mają gruszkowaty edeagus z szeroko-taśmowatym, niezwiniętym spiralnie endofallusem pokrytym kolcami, które w części szczytowej rozmieszczone są w czterech szeregach podłużnych[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad ten zasiedla stanowiska suche, w tym wrzosowiska, nasłonecznione stoki, wydmy i świetliste bory sosnowe[3].

Gatunek zachodniopalearktyczny, w Europie znany z Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii[4], Polski[5], Czech i Węgier, a poza tym kontynentem podawany z Afryki Północnej[4].

Przypisy edytuj

  1. Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001. 
  2. Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 d Kusakowate - Staphylinidae: Wydłużaki - Xantholininae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1976.
  3. B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980. 
  4. a b Xantholinus (Xantholinus) gallicus Coiffait, 1956. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-04-04].
  5. gatunek: Xantholinus (Xantholinus) gallicus Coiffait, 1956. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-04-04].