Ypsilon Librae

gwiazda w gwiazdozbiorze Wagi

Ypsilon Librae (υ Lib) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wagi. Jest odległa od Słońca o ok. 224 lata świetlne. Jest to olbrzym reprezentujący typ widmowy K[1].

Ypsilon Librae
υ Librae
Ilustracja
Gwiazda na tle gwiazdozbioru Wagi
(w dolnej części mapy)
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Waga

Rektascensja

15h 37m 01,450s

Deklinacja

-28° 08′ 06,29″

Paralaksa (π)

0,01458 ± 0,00019[1]

Odległość

223,7 ± 3,0 ly
68,59 ± 0,91 pc

Wielkość obserwowana

3,609m[1]

Ruch własny (RA)

−12,82 ± 0,20 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−4,15 ± 0,19 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−24,90 ± 0,70 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

K3 III

Jasność

319 L[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 39 Lib
2MASS: J15370144-2808062
Cordoba Durchmusterung: CD-27 10464
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 579
Boss General Catalogue: GC 20979
Katalog Henry’ego Drapera: HD 139063
Katalog Hipparcosa: HIP 76470
Katalog jasnych gwiazd: HR 5794
SAO Star Catalog: SAO 183619
CPD-27 5212

Charakterystyka edytuj

Ypsilon Librae jest olbrzymem typu widmowego K3 III. Emituje około 319 razy więcej promieniowania niż Słońce[2]. Jest gwiazdą wizualnie podwójną[2].

Widoczność edytuj

Obecnie Ypsilon Librae jest gwiazdą o wielkości gwiazdowej 3,6m, widoczną gołym okiem, ale niespecjalnie wyróżniającą się jasnością. Ruch własny tej gwiazdy zbliża ją jednak do Układu Słonecznego, w związku z czym jej obserwowana jasność rośnie. Według obliczeń opartych na pomiarach sondy Hipparcos, Ypsilon Librae w okresie od 2,03 do 2,67 miliona lat w przyszłości stanie się najjaśniejszą (po Słońcu) gwiazdą ziemskiego nieba. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa osiągnie −0,46m. Wiąże się to z faktem, że gwiazda zbliży się do Układu Słonecznego na odległość 30 lat świetlnych. Obecnie Syriusz i Kanopus są jaśniejsze, ale już trzeci co do jasności Arktur świeci słabiej. W czasie kiedy Ypsilon Librae osiągnie największą jasność widomą, Syriusz i Kanopus oddalą się od Słońca na tyle, że ich jasność będzie mniejsza[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Ypsilon Librae w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c VizieR Detailed Page. (ang.).
  3. Jocelyn Tomkin. Once and Future Celestial Kings. „Sky and Telescope”. 95 (4), s. 59–63, kwiecień 1998. Bibcode1998S&T....95d..59T.