Złosz (Schlosch, Złoszcz)kaszubski herb szlachecki, znany z jedynego wizerunku pieczętnego.

Herb Złoszcz
Herb Złoszcz

Opis herbu

edytuj

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu niewiadomym rogacina przekrzyżowana rozdarta u dołu na trzy. Klejnotu, hełmu, korony i labrów brak.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Rekognicjarz poborowy z 1570, pieczęć przyłożona przez Stanisława Schlosch.

Rodzina Czapiewskich

edytuj
Osobny artykuł: Czapiewski.

Herbowni

edytuj

Czapiewski (Czapienski, Czapiewsky, Czapiński). Rodzina używała też licznych przydomków: Gran (Gron, Grzanka), Jajeczek, Prusak (Pruszak), Wnuk, Złosz, Janta, Paszk, Ranoch (Renoch), Rumel, Samek (Zamek), Stosz (Wstosz), Ukleja, Wojan (Wojen), Żłop, Żuroch.

Ten konkretny herb pochodzi z pieczęci Złoszcz-Czapiewskiego. Rodzinie tej przypisywano w latach późniejszych herby Brochwicz III, albo Ostoja.

Granowie używali herbu Gran (Żernicki), albo Drzewica (również Żernicki), zaś według polskich autorów Jastrzębiec (Borkowski, Boniecki). Jantowie używali herbu Janta vel Białk (Żernicki). Pruszakowie i Żurochowie mieli używać herbu Leliwa, bądź jej odmiany (Czapiewski II). Żurochom przypisywano też herb Sas i Czapiewski III. Pruszakom przypisywano też herb Pielesz. Zachowały się odciski pieczęci z herbami nieznanego Czapiewskiego i Wnuk-Czapiewskiego. Żłop-Czapiewscy mieli, tak jak Złoszowie, posługiwać się herbami Brochwicz III, albo Ostoja. Ponadto, Czapiewscy z poznańskiego, nie wiadomo czy spokrewnieni z kaszubskimi, używali Pomiana.

Przypisy

edytuj
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

edytuj