Zaghwan
Zaghwan[1] (arab. زغوان, Zaghwān, fr. Zaghouane[1]) – miasto w północno-wschodniej Tunezji, siedziba administracyjna wilajetu Zaghwan. W 2014 roku liczyło około 21 tysięcy mieszkańców.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wilajet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
1100 |
Położenie na mapie Tunezji  | |
 36°24′N 10°09′E/36,400000 10,150000
| |
| Strona internetowa | |
Miasto usytuowane jest na kilku wzgórzach u podnóża góry Dżabal Zaghwan wznoszącej się na 1295 m n.p.m.[2] W 2010 roku utworzono Park Narodowy Dżabal Zaghwan o powierzchni 20,24 km² obejmujący górę i przylegające do niej górzyste tereny na południowy zachód od niej, po przeciwnej stronie miasta[3].
W czasach rzymskich Zaghwan nosiło nazwę Ziqua i było ważnym ośrodkiem miejskim, zapewniającym dostawy wody z miejscowych źródeł do Kartaginy (nazwa Ziqua wywodzi się prawdopodobnie od łacińskiego słowa aqua oznaczającego wodę[4]). Wodę transportowano za pomocą długiego na około 130 km akweduktu wybudowanego za czasów cesarza Hadriana w II w. n.e. (był to jeden z najdłuższych akweduktów wybudowanych przez Rzymian). Początek akweduktu stanowi świątynia z fontannami ku czci wody, nazywana zwykle z francuska Temple des Eaux, której ruiny zachowały się do tej pory (mimo popularnej nazwy nie jest to świątynia, ale nimfeum). W dwunastu niszach w ścianach stały naturalnej wielkości posągi reprezentujące 12 miesięcy w roku. Pośrodku nimfeum kiedyś faktycznie stała świątynia. Znajdujący się poniżej głównego poziomu obiektu basen o ósemkowatym kształcie służył do filtrowania wody przed wpuszczeniem jej do akweduktu. Innym obiektem w Zaghwan pochodzącym z tamtych czasów jest łuk triumfalny. Najlepiej zachowane pozostałości akweduktu znajdują się w okolicach starożytnej miejscowości Uthina (fr. Oudna)[2].
Oprócz starożytnych ruin w Zaghwan znajduje się też „stare miasto” z architekturą andaluzyjską sprowadzoną przez Maurów, którzy osiedlili się tu w XVII w. po ucieczce z Hiszpanii. Wprowadzili oni także nowe metody uprawne i sprowadzili nowe gatunki roślin uprawnych[4].
Dwa dominujące w mieście obiekty sakralne to były kościół oraz meczet. Kościół po odzyskaniu niepodległości przez Tunezję został przerobiony na meczet, zaś jego wieża na minaret, później jednak został zdesakralizowany i obecnie służy jako prywatna szkoła[2].
Galeria edytuj
-
Panorama miasta -
Widok na Dżabal Zaghwan -
Łuk triumfalny -
Ruiny Temple des Eaux -
Pocztówka z 1900 roku
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Nazewnictwo geograficzne świata, zeszyt 3. KSNG, 2004. s. 153. [dostęp 2017-02-23].
- ↑ a b c ZAGHOUAN Green nature, white town. LookLex. [dostęp 2017-02-23]. (ang.).
- ↑ Dj. Zaghouan National Park. [w:] ProtectedPlanet [on-line]. [dostęp 2017-02-23]. (ang.).
- ↑ a b Zaghouan: Where the Temple of Water and Andalusian heritage meet. [w:] The Arab Weekly [on-line]. 2016-04-08. [dostęp 2017-02-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Strona internetowa miasta. [dostęp 2017-02-23]. (fr. • arab.).
- Ziqua (Zaghouan). [w:] A Romeartlover's Web Page [on-line]. [dostęp 2017-02-23]. (ang.).