Wikipedia

Zakłady Chemiczne Luboń

Zakłady Chemiczne Luboń – polskie przedsiębiorstwo branży chemicznej, produkujące nawozy oraz impregnaty do drewna, działające w Luboniu w latach 1914–2008.

Zakłady Chemiczne Luboń
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Siedziba

Luboń

Adres

62-030 Luboń
ul. Romana Maya 1

Data założenia

1914

Forma prawna

spółka z o.o.
spółka akcyjna

Nr KRS

0000071615

Położenie na mapie Lubonia
Mapa konturowa Lubonia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zakłady Chemiczne Luboń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zakłady Chemiczne Luboń”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zakłady Chemiczne Luboń”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zakłady Chemiczne Luboń”
Ziemia52°19′49″N 16°53′36″E/52,330278 16,893333

Historia edytuj

Początki działania Zakładów sięgają roku 1914 i wiążą się z nazwiskiem dr Romana Maya - wielkopolskiego przemysłowca i nauczyciela, który wykupił tereny w podpoznańskiej Starołęce i wybudował fabrykę nawozów sztucznych[1]. Produkowano w niej superfosfat, a surowce do jego wytwarzania sprowadzano aż z Tunezji.

  • Zdjęcia archiwalne (sprzed 1906)
  •  
    Widok ogólny fabryki
  •  
    Mechaniczne przenoszenie surowców
  •  
    Dynamo i motor parowy
  •  
    Wysyłka
  •  
    Produkcja superfostatów

Po śmierci Maya fabrykę przejęła jego żona, Helena, a kilka lat później dołączył do niej inny znany Wielkopolanin - Cyryl Ratajski. Za rządów Ratajskiego nastąpił rozwój zakładów, które stały się największą organizację gospodarczą przemysłu chemicznego w Polsce.

 
„Hala Poelziga” - Zakłady Nawozów Fosforowych, obecnie LUVENA

W 1920 roku Towarzystwo Akcyjne, powstałe na bazie firmy Romana Maya, kupiło za 12 milionów marek fabrykę w Luboniu, zaprojektowaną przez znanego niemieckiego architekta - Hansa Poelziga. Uruchomione w 1914 roku zakłady, należały wówczas do najnowocześniejszych fabryk nawozów w Europie, zdolnych produkować 120 tys. ton superfosfatu rocznie. Działalność koncernu została przerwana jednak w 1939 roku.

PRL edytuj

Po II wojnie światowej w okresie PRL-u nastąpiło wznowienie produkcji, wtedy też zakład został upaństwowiony. W zakładzie funkcjonowały wówczas działy produkujące następujące produkty: superfosfat, supertomasynę magnezową, kwas siarkowy, kwas fosforowy, sole fluorowe[1]. Działał również dział przerobu kości produkujący mączkę kostną oraz klej kostny[1].

III RP edytuj

Lata powojenne to rozwój firmy, inwestycje i poszerzanie asortymentu produktów. Podobnie jak cały przemysł, u progu lat 90. XX w. Zakłady weszły w czas gospodarki rynkowej, by po czterech latach przemian w 1994 r. przekształcić się w Spółkę Akcyjną. Rok później Zakłady Chemiczne Luboń S.A. zostały włączone do programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, w ramach którego funkcjonowały do roku 1999. W tym czasie kontrolę nad firmą przejęła bowiem spółka Luboń Management, złożona przez kadrę kierowniczą zakładów.

Współczesność edytuj

  • W 2002 roku nastąpiły kolejne zmiany organizacyjne. Firma Luboń Management spółka z o.o. przejęła Zakłady Chemiczne Luboń S.A., w wyniku czego powstał podmiot gospodarczy, funkcjonujący pod nazwą Zakłady Chemiczne Luboń sp. z o.o. (KRS 0000056922)
  • 30 kwietnia 2008 roku Zakłady Chemiczne Luboń sp. z o.o. została ponownie przekształcona w spółkę akcyjną.
  • 1 lipca 2008 – Zakłady Chemiczne Luboń zmieniają nazwę na Luvena S.A.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Sękowski 1960 ↓.

Bibliografia edytuj

  • Stefan Sękowski. "Fabryka urodzaju". „Młody Technik”, s. 2–12, 1960. Warszawa. 

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zakłady_Chemiczne_Luboń&oldid=73550112”