Zaklęsłość Łomaska
Zaklęsłość Łomaska (845.11) – mezoregion fizycznogeograficzny we wschodniej Polsce, północna część Polesia Zachodniego, ograniczona od północy doliną rzeki Krzny. Znajduje się pomiędzy Równiną Kodeńską na wschodzie, Równiną Łukowską od zachodu i północy oraz Równiną Parczewską na południu.
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Zaklęsłość Łomaska |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Region jest zaklęsłością, obejmującą piaszczystą, podmokłą i zatorfioną równinę akumulacyjną, osiągającą wysokość od 140 do 160 m n.p.m.[1] Dominują plejstoceńskie utwory zlodowacenia środkowopolskiego, głównie piaski i żwiry sandrowe, z niewielkimi, wyspowo występującymi powierzchniami glin zwałowych, piasków i żwirów. Znaczne powierzchnie są zajęte także przez holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, które wypełniają liczne na tym terenie zagłębienia i doliny rzecznych. We wschodniej części regionu płynie rzeka Zielawa.
Jest to kraina łąk i lasów. W mezoregionie przyrodniczo-leśnym zaklęsłości Łomaskiej przeważa krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Sporadycznie, w części wschodniej, zaznacza się krajobraz borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej[2].
Najważniejszą miejscowością (od której pochodzi nazwa regionu) są Łomazy, ponadto wieś Drelów. Na pograniczu regionu leżą również Biała Podlaska i Międzyrzec Podlaski. Na wschód od Międzyrzeca Podlaskiego region przecina magistrala Warszawa-Brześć, a z południa na północ kanał Wieprz-Krzna[3].
Rezerwat przyrody Omelno obejmuje las lipowo-dębowy.
Przypisy edytuj
- ↑ Łomaska, Zaklęsłość, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-04-18].
- ↑ Mezoregion przyrodniczo-leśny Zaklęsłości Łomaskiej. Encyklopedia Leśna. [dostęp 2024-04-18].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, s. 291, ISBN 83-01-13897-1.