Zasłonak wełnisty

Zasłonak wełnisty (Cortinarius laniger Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Zasłonak wełnisty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak wełnisty

Nazwa systematyczna
Cortinarius laniger Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 292 (1838) [1836-1838]

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy[2]:

  • Cortinarius laniger Fr. 1838 f. laniger
  • Cortinarius laniger f. macrosemen Bidaud, Carteret & Reumaux 2010
  • Hydrocybe lanigera (Fr.) M.M. Moser 1953

Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1981 r.[3]

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnica 4–10 cm, początkowo półkuliście łukowaty, potem wypukły, czasami z garbkiem. Powierzchnia matowa, włóknista lub filcowata, czasami drobno łuseczkowata, często pomarszczona i z wiekiem mozaikowa. Barwa pomarańczowo-brązowa, często z białymi włókienkami na obrzeżu[4].

Blaszki

Przyrośnięte, średnio gęste, początkowo jasno rdzawe, potem pomarańczowo-brązowe. Ostrza nieco jaśniejsze. Zasnówka biaława[4].

Trzon

Wysokość 5–12 cm, grubość 0,8–1,5 cm, z bulwą w podstawie, sztywny. Powierzchnia jasnobrązowo-szara, często z białawymi resztkami osłony[4].

Miąższ grzyba

Miękki, kremowy lub żółto-brązowy. Ma słaby smak i zapach rzodkwi, silniejszy przy krojeniu[4].

Zarodniki

Krótkie, wrzecionowate lub elipsoidalne, gęsto brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5,5–6,5 μm. Wysyp zarodników rdzawobrązowy[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Występuje w Ameryce Północnej i Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska[3].

Grzyb mikoryzowy. Rośnie na kwaśnych glebach w lasach iglastych lub mieszanych[3]. grzyb niejadalny[4].

Gatunki podobne

edytuj

Zasłonak wełnisty charakteryzuje się dużym rozmiarem, bulwiastą podstawą trzonu, wełnisto filcowatym kapeluszem, szafranowo-pomarańczowymi blaszkami i dobrze rozwiniętą białą osłoną. Zasłonak dwuosłonowy (Cortinarius bivelus) ma ciemniejsze, żelazistobrązowe blaszki, słabiej rozwiniętą osłonę i rośnie pod brzozami[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2018-01-11]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Mycoquebec. Cortinarius laniger. [dostęp 2018-01-11].
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-10].