Zbiorem granicznym
C
D
(
f
,
z
0
)
{\displaystyle C_{\mathfrak {D}}(f,z_{0})}
funkcji
f
:
D
→
C
{\displaystyle f:{\mathfrak {D}}\to \mathbb {C} }
w punkcie
z
0
∈
D
¯
,
{\displaystyle z_{0}\in {\overline {\mathfrak {D}}},}
gdzie
D
{\displaystyle {\mathfrak {D}}}
jest obszarem w płaszczyźnie zespolonej
C
,
{\displaystyle \mathbb {C} ,}
a
D
¯
{\displaystyle {\overline {\mathfrak {D}}}}
jest domknięciem tego obszaru, jest zbiór punktów granicznych ciągów
{
f
(
z
n
)
}
,
{\displaystyle \{f(z_{n})\},}
gdzie
{
z
n
}
⊂
D
∖
{
z
0
}
{\displaystyle \{z_{n}\}\subset {\mathfrak {D}}\setminus \{z_{0}\}}
[1] :
{
α
:
{
z
n
}
⊂
D
∖
{
z
0
}
,
lim
n
→
∞
z
n
=
z
0
,
lim
n
→
∞
f
(
z
n
)
=
α
}
.
{\displaystyle \{\alpha :\{z_{n}\}\subset {\mathfrak {D}}\setminus \{z_{0}\},\lim _{n\to \infty }z_{n}=z_{0},\lim _{n\to \infty }f(z_{n})=\alpha \}.}
Zbiór graniczny można także zdefiniować następująco
C
D
(
f
,
z
0
)
=
⋂
r
>
0
D
r
¯
,
{\displaystyle C_{\mathfrak {D}}(f,z_{0})=\bigcap _{r>0}{\overline {{\mathfrak {D}}_{r}}},}
gdzie
D
r
=
f
(
δ
r
∩
(
D
∖
{
z
0
}
)
{\displaystyle {\mathfrak {D}}_{r}=f(\delta _{r}\cap ({\mathfrak {D}}\setminus \{z_{0}\})}
oraz
δ
r
=
{
z
:
|
z
−
z
0
|
<
r
}
{\displaystyle \delta _{r}=\{z:|z-z_{0}|<r\}}
[2] .
Jeśli zbiór graniczny składa się z jednego punktu, nazywa się zbiorem granicznym osobliwym .
Zbiór
C
D
(
f
,
z
0
)
{\displaystyle C_{\mathfrak {D}}(f,z_{0})}
jest zbiorem domkniętym [3] .
Pojęcie zbioru granicznego można zdefiniować dla prostej rzeczywistej oraz uogólnić na przestrzenie wektorowe nad ciałem liczb rzeczywistych lub zespolonych.
↑ E. F.Collingwood, A. J. Lohwater: The theory of cluster sets (tłum. rosyjskie) . Москва: Мир, 1971, s. 14. (ros. ) .
↑ Collingwood, Lohwater, cit. op., s. 14.
↑ Collingwood, Lohwater, cit. op., s. 13.