Zespół Kleinego-Levina

Zespół Kleinego-Levina – zespół objawów, na który składają się napady żarłoczności (hiperfagia) i pobudzenia seksualnego z naprzemiennie występującymi okresami nadmiernej senności. Zespół dotyczy głównie chłopców w okresie dorastania.

Inne zaburzenia snu
Klasyfikacje
ICD-10

G47.8

Etiologia

edytuj

W rozwoju zespołu rozważa się zaburzenie czynności podwzgórza lub ogniskami uszkodzenia w osi podwzgórze-przysadka. Opisywane były przypadki po urazach głowy i zapaleniach mózgu o różnej etiologii.

Objawy

edytuj
  • okresowa hipersomnia w postaci nieregularnych epizodów nasilonej senności (powyżej 18 godzin dziennie), trwająca kilka dni do kilku tygodni – tzw. syndrom śpiącej królewny[1],
  • żarłoczność – manifestuje się w stanie czuwania,
  • pobudzenie seksualne – nadmierna aktywność i odhamowanie prowadzące do czynności rozładowujących napięcie seksualne,
  • zaburzenia nastroju – napady złości, drażliwość, agresja,
  • zaburzenia świadomości, niekiedy omamy, urojenia, osłabienie pamięci i zaburzenia koncentracji uwagi.

Napady mogą nawracać w odstępach kilkumiesięcznych, a w większości przypadków zespół ma tendencję do samoistnego ustępowania.

Eponim

edytuj

Nazwa zespołu pochodzi od Williego Kleinego i Maxa Levina[2][3].

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jolanta Chmielik, Jolanta Kasprzyk-Obara, Anna Chmielik, Problemy diagnostyczne w zespole nawracającej senności Kleinego-Levina [online].
  2. W. Kleine. Periodische Schlafsucht. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1925, 57: 285-320.
  3. M. Levin. Periodic somnolence and morbid hunger: A new syndrome. Brain, Oxford, 1936, 59: 494-504.