Zintegrowane środowisko programistyczne

Zintegrowane środowisko programistyczne, IDE (od ang. integrated development environment) – program lub zespół programów (środowisko) służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania.

Anjuta, IDE dla C/C++ w środowisku GNOME

Programy będące zintegrowanymi środowiskami programistycznymi charakteryzują się tym, że udostępniają złożoną, wieloraką funkcjonalność obejmującą edycję kodu źródłowego, kompilowanie kodu źródłowego, tworzenie zasobów programu (tzn. szablonów/ekranów/okien dialogowych, menu, raportów, elementów graficznych jak ikony, obrazy), tworzenie baz danych, komponentów i innych.

Koncepcje środowiska programistycznego

Istnieją różne koncepcje tego, jak powinno wyglądać środowisko programistyczne.

Środowisko jako osobny pakiet oprogramowania

Przykłady:

• pakiet Microsoft Visual Studio (popularny na systemach rodziny Windows)
• narzędzia firmy Embarcadero
• CodeWarrior
• Eclipse i NetBeans (domyślnie stworzone dla Javy; posiadają możliwość rozszerzenia, w celu obsługi innych języków)
• IDE oparte na Eclipse, takie jak Cedevelop dla c++ czy PyDev dla pythona
• Zend Studio (rozwiązanie dla języka PHP)
• TheIDE (główna platforma programistyczna rozwijana w ramach projektu Ultimate++)
• programy JetBrains – IntelliJ IDEA, WebStorm, PyCharm i inne

Przykłady innych środowisk, w różnym stopniu wzorowanych na powyższych:

• Anjuta
• Code::Blocks
• CodeLite
• Dev-C++
• Geany
• KDevelop
• Photran
• RHIDE dla DJGPP
• wxStudio
• xpwe

Środowisko zintegrowane z systemem

W takiej koncepcji, system operacyjny sam w sobie jest środowiskiem programistycznym, a wszystkie funkcje są z nim zintegrowane.

Przykłady:

• Unix
• maszyny lispowe

Rozwiązania pośrednie

Przykłady:

• Emacs – tekstowy edytor, zintegrowany z Uniksem, maszyna lispowa i system graficzny udostępniający funkcjonalność podobną do tradycyjnych, graficznych IDE

Zobacz też

• platforma programistyczna
• język programowania
• kompilator