Zinten (herb szlachecki)

Zinten – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu dwudzielnym w słup, z prawej błękitnym, z lewej czerwonym, baran srebrny z językiem czerwonym i rogami złotymi oraz cztery takież lilie w każdym rogu pola.

Klejnot: nad hełmem bez korony rogi bawole, prawy błękitny, lewy czerwony, między nimi lilia jak w godle.

Labry z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 16 lutego 1581 Mikołajowi Zinthenowi^[2].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:

Zinten (Zinthen).

Bibliografia

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Herb Zinten z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Przypisy

↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 325. ISBN 83-7181-217-5.

[1] Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

[Szymański-2] Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 325. ISBN 83-7181-217-5.

[1]

[2]