Zygmunt Hummer
Zygmunt Hummer (ur. 23 marca 1897 w Stanisławowie, zamordowany 1 maja 1940 w Sachsenhausen) – podoficer Legionów Polskich, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914-1916 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się jako syn Wacława (urzędnika kolejowego) i Elżbiety z domu Göttmann[1].
Ukończył gimnazjum, a w styczniu 1914 r. wstąpił w Kołomyi do Związku Strzeleckiego. Od sierpnia tegoż roku w Legionach Polskich z przydziałem do 1 kompanii I baonu 2 pułku piechoty[2]. Ciężko ranny 12 maja 1915 r. pod Bałamutówką - za udział w tej bitwie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1].
Stanął przed komisją lekarską w Wiedniu i w roku 1916 został zwolniony ze służby[a]. Absolwent Politechniki Lwowskiej - Wydziału Rolniczego w Dublanach (w roku 1921 uzyskał tytuł inżyniera). Do marca 1923 r. pracował w Urzędzie Ziemskim w Białymstoku, następnie (do roku 1927) zatrudniony był w szkolnictwie. Dalsza jego kariera zawodowa to praca na stanowisku komisarza ziemskiego w: Cieszynie (do 1932 r.), Wilnie, Nieświeżu, Lwowie (lata 1934-1937) i Toruniu (do 1939 r.). Aresztowany w marcu 1940 roku przez władze niemieckie w Toruniu i osadzony w obozie koncentracyjnym Oranienburg, gdzie został zamordowany w dniu 1 maja 1940 roku[1][2].
Za pracę w dziele odzyskania niepodległości Zygmunt Hummer został, na mocy zarządzenia prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego z dnia 4 lutego 1932 roku, odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Życie prywatne edytuj
Od roku 1928 żonaty z Ludmiłą Bilowicką, z którą mieli syna Mariana (urodzonego w roku 1929)[3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[3]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie[4]
- Krzyż Niepodległości[b]
- Złoty Krzyż Zasługi[4]
- Odznaka pamiątkowa Związku Legionistów Polskich „Krzyż Legionowy”[2]
- Odznaka pamiątkowa II Brygady Legionów Polskich[2]
Uwagi edytuj
- ↑ Według różnych źródeł zwolnienie ze służby nastąpiło w lutym lub listopadzie 1916 roku.
- ↑ Monitor Polski Nr 29 z 6 lutego 1932 roku, poz. 35, str. 1 (http://www.prawo.egospodarka.pl/akty/monitor-polski/1932/029/35).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 74.
- ↑ a b c d Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku ↓.
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 74-75.
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 75.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918. Zygmunt Hummer. [dostęp 2020-04-25].