Wikipedia

Zygmunt Solorz

polski przedsiębiorca

Zygmunt Józef Solorz (ur. 4 sierpnia 1956 w Radomiu[1][2] jako Zygmunt Józef Krok) – polski przedsiębiorca i miliarder związany z branżą medialną i telekomunikacyjną.

Zygmunt Józef Solorz
Zygmunt Solorz-Żak
Ilustracja
Zygmunt Solorz-Żak podczas Forum Ekonomicznego w Krynicy (2013)
Imię i nazwisko urodzenia

Zygmunt Józef Krok

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1956
Radom

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca

Majątek

8,5 mld zł

Małżeństwo

Ilona Solorz (do 1991)
Małgorzata Żak (1992–2014)
Justyna Kulka (od 2024)

Dzieci

Tobias, Piotr, Aleksandra

Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Założyciel Grupy Polsat Plus, inwestor oraz bezpośredni lub pośredni właściciel takich podmiotów jak Netia, Telewizja Polsat, Grupa Kapitałowa ZE PAK, Port Praski, Elektrim, Plus Bank, Premium Mobile i Eleven Sports.

Życiorys

edytuj

Urodził się w Radomiu w rodzinie robotniczej. Ma wykształcenie średnie. Ukończył szkołę zawodową, a następnie wieczorowe technikum mechaniczne[3][4]. Wykazywał się przedsiębiorczością i już wówczas dorabiał sobie drobnym handlem[5]. W 1977 roku otrzymał paszport na wyjazd wczasowy do Bułgarii, skąd udało mu się wyjechać za granicę państw bloku komunistycznego (nielegalnie z punktu widzenia prawa PRL) i przez Jugosławię i Austrię trafił do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie osiadł w Monachium[5]. Założył tam swoją pierwszą firmę zajmującą się transportem[6][7]. Tam też poznał Ilonę Solorz, swoją przyszłą żonę, która prowadziła w Monachium firmę handlową Solorz Import-Export[3]

Do Polski powrócił pod koniec lat 80. i w 1988 roku założył Solpol z siedzibą we Wrocławiu jako spółkę z udziałem zagranicznym, sprzedającą m.in. importowaną z Niemiec elektronikę[5]. Podczas transformacji ustrojowej w Polsce wzbogacił się między innymi na sprzedaży samochodów z NRD kupowanych za mało wartościowe ruble transferowe i sprzedawanych z wielokrotnym przebiciem[5]. Jego pierwszą inwestycją na rynku mediowym był zakup większości akcji dziennika „Kurier Polski” na początku 1992 roku[5]. Pod koniec 1992 założył pierwszą prywatną telewizję w kraju – Polsat[6][7]. Początkowo była to telewizja satelitarna, dostępna także w sieciach telewizji kablowych, a jej program nagrywany w Polsce nadawany był z Holandii[5]. W styczniu 1994 roku Polsat uzyskał w konkursie koncesję na nadawanie pierwszego ogólnopolskiego prywatnego kanału telewizyjnego[5]. W kolejnych latach Polsat rozwijał się, rozbudowując sieć własnych nadajników i przejmując inne stacje telewizyjne[5]. W 1999 utworzył platformę telewizyjną Cyfrowy Polsat. W 2011 roku do grupy Zygmunta Solorza dołączył Polkomtel, operator sieci Plus, wykupiony przez cypryjską spółkę, kontrolowaną pośrednio przez Solorza[5]. W 2017 grupa przejęła operatora telefonii, telewizji i internetu stacjonarnego Netia. Dwa lata później w ręce spółki trafiła firma windykacyjna Vindix. Cyfrowy Polsat został też udziałowcem największej polskiej firmy informatycznej Asseco i wykupił portal informacyjny Interia.pl[3].

Związał się również z branżą energetyczną. Kontrolowana przez niego Grupa Kapitałowa ZE PAK nawiązała w październiku 2019 współpracę z koreańskim koncernem KHNP w zakresie potencjalnej budowy małych, jądrowych reaktorów modułowych na terenie elektrowni Pątnów[8]. Założył także stowarzyszenie Program Czysta Polska, propagujące ekologię i ochronę środowiska[3].

Zygmunt Solorz jest bezpośrednio lub pośrednio właścicielem następujących podmiotów: Grupa Polsat Plus (Polsat Box, Polkomtel, Netia, Telewizja Polsat), Grupa Kapitałowa ZE PAK, Port Praski, Elektrim, Plus Bank, Premium Mobile, Eleven Sports, Jet Story. Posiada także udziały w ATM Grupa oraz Asseco Poland[9][10][11].

Życie prywatne

edytuj

Czterokrotnie żonaty. W 1983 roku ożenił się w Niemczech z emigrantką ze Śląska Iloną Solorz[5]. Z tego małżeństwa (rozwód w 1991) ma syna Tobiasa. W latach 1992–2014 jego żoną była Małgorzata Żak, z którą ma dwoje dzieci: Piotra i Aleksandrę[6][12]. Z trzecią żoną, Małgorzatą Nawrocką, rozwiódł się w 2022 roku[13]. Od marca 2024 żonaty z Justyną Kulką[14].

Nosił nazwisko rodowe Zygmunt Józef Krok[5]. Z pobudek feministycznych[15][16], nazwisko Solorz przyjął po zawarciu małżeństwa z Iloną Solorz, natomiast drugi człon nazwisko Żak przyjął po rozwodzie z pierwszą żoną i poślubieniu w 1992 roku Małgorzaty Żak[5]. Wcześniej znany był także jako Piotr Krok i Piotr Podgórski[6]. Na fałszywe nazwisko Piotr Podgórski otrzymał dokumenty tożsamości w Niemczech Zachodnich[5].

Podejrzenia o związki ze służbami PRL

edytuj

W oświadczeniu przesłanym 16 listopada 2006 do Polskiej Agencji Prasowej Solorz przyznał, że w 1983 podpisał zobowiązanie do współpracy z Departamentem I MSW[17]; jako agent do współpracy z wywiadem został zwerbowany 18 października 1983 i do 26 czerwca 1985 był zarejestrowany pod pseudonimem TW Zeg. W latach 80. został mu wydany paszport konsularny[18]. Według Solorza, podpisał zobowiązanie do współpracy z wywiadem cywilnym PRL, broniąc się przed aresztowaniem za nielegalny wyjazd do Niemiec i nie podjął faktycznej współpracy z SB oraz nikogo nie skrzywdził[5]. Ostatecznie SB wykreśliła go po półtora roku ze swojej kartoteki i opisała jako „nieprzydatnego”[19].

Rankingi najbogatszych

edytuj

W 2010 w rankingu światowych miliarderów zajął 488 miejsce, z majątkiem szacowanym na 2 mld dolarów (drugi Polak po Janie Kulczyku)[20]. Według zestawienia miesięcznika Forbes z 2009 był najbogatszym człowiekiem w Polsce, z majątkiem szacowanym na 3,9 mld złotych. W rankingu z 2007, z majątkiem wycenionym na 1,5 mld dolarów, zajął 664. miejsce na liście najbogatszych ludzi świata i uplasował się na pozycji czwartej jako najbogatszy wśród Polaków[21]. Rok wcześniej był 382. na świecie i zarazem trzecim najbogatszym człowiekiem w Polsce. Z kolei na liście najbogatszych Polaków według tygodnika „Wprost”, z majątkiem szacowanym na 6,5 mld złotych, w 2008 zajął 48. miejsce na liście 100 najbogatszych ludzi Europy Środkowej i Wschodniej[22].

Pozycje w rankingu tygodnika „Wprost”

edytuj

W publikowanej co roku liście 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost” zajmował następujące miejsca (w nawiasie wartość majątku):

  • 1992 – 30. miejsce[23]
  • 1993 – 20. miejsce[24]
  • 1994 – 34. miejsce[25]
  • 1995 – 23. miejsce[26]
  • 1996 – 18. miejsce[27]
  • 1997 – 15. miejsce[28]
  • 1998 – 7. miejsce[29]
  • 1999 – 3. miejsce[30]
  • 2000 – 4. miejsce[31]
  • 2001 – 5. miejsce[32]
  • 2002 – 3. miejsce (2,8 mld zł)[33]
  • 2003 – 3. miejsce (2,7 mld zł)[34]
  • 2004 – 3. miejsce (2,8 mld zł)[35]
  • 2005 – 2. miejsce (3 mld zł)[36]
  • 2006 – 4. miejsce (3,5 mld zł)[37]
  • 2007 – 3. miejsce (4,7 mld zł)[38]
  • 2008 – 2. miejsce (6,5 mld zł)[39]
  • 2009 – 2. miejsce (5,8 mld zł)[40]
  • 2010 – 2. miejsce (brak danych)[41]
  • 2011 – 2. miejsce (7,9 mld zł)[42]
  • 2012 – 2. miejsce (8,5 mld zł)[43]
  • 2013 – 2. miejsce (10,5 mld zł)[44]
  • 2014 – 2. miejsce (12 mld zł)[45]
  • 2015 – 2. miejsce (12,5 mld zł)[46]
  • 2016 – 2. miejsce (10,9 mld zł)[47]
  • 2017 – 2. miejsce (11,5 mld zł)[48]
  • 2018 – 2. miejsce (9,1 mld zł)[49]
  • 2019 – 2. miejsce (10,1 mld zł)[50]
  • 2020 – 1. miejsce (10,8 mld zł)
  • 2021 – 1. miejsce (13,6 mld zł)
  • 2022 – 3. miejsce (10,0 mld zł)
  • 2023 – 6. miejsce (8,5 mld zł)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Zygmunt Józef Solorz Żak. monitorfirm.pl. [dostęp 2017-10-19].
  2. ↑ Kto jest kim. Polska 2005. Warszawa: Polska Agencja Prasowa, 2005, s. 309.
  3. ↑ a b c d Solorz i Sołowow łączą siły. Tak wyglądały ich drogi do sukcesu [online], Business Insider Polska, 1 września 2021 [dostęp 2024-09-25] (pol.).
  4. ↑ Michał Matys, Zygmunt Solorz-Żak. Słońce z Pragi [online], wyborcza.pl, 8 stycznia 2013 [dostęp 2024-09-25].
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Andrzej Kublik, Tajemnice imperium Solorza. Liczne tożsamości, powiązania ze służbami PRL, strategiczne inwestycje [online], wyborcza.pl, 7 października 2024 [dostęp 2024-10-07].
  6. ↑ a b c d Zygmunt Solorz-Żak chce wrócić do korzeni i więcej się nie zapożyczać – Forsal.pl [online], forsal.pl [dostęp 2024-09-25].
  7. ↑ a b Solorz Zygmunt, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-09-25].
  8. ↑ Andrzej Kublik, Wyborcza.pl [online], wyborcza.biz, 31 października 2022 [dostęp 2024-09-25].
  9. ↑ Plus Bank – kredyt, konto bankowe, lokata [online], plusbank.pl [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  10. ↑ Redakcja PRNews.pl, Invest-Bank zostanie sprzedany [online], PRNews.pl, 13 lutego 2007 [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  11. ↑ Grupa Wirtualna Polska, A więc sprzedane. Solorz przejmuje udziały w Asseco [online], www.money.pl [dostęp 2021-02-20] (pol.).
  12. ↑ Zygmunt Solorz-Żak się rozwodzi.
  13. ↑ Wojciech Czuchnowski. Kim jest Justyna Kulka? To z nią walczą dzieci Solorza. „Gazeta Wyborcza”, s. 6, 30 września 2024. 
  14. ↑ Jest trzecią żoną Solorza. Jego dzieci mają kwestionować ich małżeństwo [online], kobieta.wp.pl, 25 września 2024 [dostęp 2024-09-25] (pol.).
  15. ↑ David Short, Poland's Media Mogul: Zygmunt Solorz-Zak., „Video Age International”, 20 (2), 1 lutego 2000, s. 1–1 [dostęp 2024-10-25] (ang.).
  16. ↑ Podcastex odc. 141: Zygmunt Solorz, Polsat i polska "Sukcesja". Podcastex - podcast o latach 90. i 00. 2024-10-24. [dostęp 2024-10-25].
  17. ↑ Solorz: Byłem szantażowany przez SB. gazeta.pl, 17 listopada 2006.
  18. ↑ Zygmunt Solorz – agent z przypadku. rzeczpospolita.pl, 21 listopada 2006.
  19. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Birka: informacje o współpracy Solorza z SB i WSI obrzydliwą manipulację [online], www.money.pl [dostęp 2021-08-16] (pol.).
  20. ↑ The World’s Billionaires. 2010-03-03. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
  21. ↑ Sołowow najbogatszym Polakiem według miesięcznika „Forbes”. 11.03.2007.
  22. ↑ Zygmunt Solorz-Żak najbogatszym człowiekiem mediów. wirtualnemedia.pl, 17 czerwca 2008.
  23. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1992. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  24. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1993. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  25. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1994. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  26. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1995. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  27. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1996. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  28. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1997. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  29. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1998. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  30. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 1999. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  31. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2000. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  32. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2001. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  33. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2002. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  34. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2003. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  35. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2004. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  36. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2005. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  37. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2006. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  38. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2007. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  39. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2008. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  40. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2009. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  41. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2010. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  42. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2011. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  43. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2012. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  44. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2013. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  45. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2014. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  46. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2015. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  47. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2016. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  48. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2017. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2017-10-18].
  49. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2018. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2018-10-25].
  50. ↑ 100 Najbogatszych Polaków 2019. rankingi.wprost.pl. [dostęp 2019-12-28].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Solorz&oldid=75069052”