Álvaro Uribe

Álvaro Uribe Vélez (ur. 4 lipca 1952 w Medellín) – neokonserwatywny polityk kolumbijski, z zawodu prawnik. Od 7 sierpnia 2002 do 7 sierpnia 2010 prezydent kraju, 28 maja 2006 liczbą 7 363 421 głosów wybrany na drugą kadencję. Był najdłużej urzędującym prezydentem w historii Kolumbii i pierwszym od ponad 100 lat wybranym na drugą kadencję. Stało się tak ze względu na zmianę w czasie pierwszej kadencji zapisu w Konstytucji, który wcześniej nie pozwalał na reelekcję. W czasie drugiej kadencji Uribe dążył do kolejnej zmiany – bezterminowej prezydentury, ale spotkał się z silną reakcja negatywną społeczeństwa i Kościoła.

Álvaro Uribe

Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1952 Medellín
Prezydent Kolumbii
Okres	od 7 sierpnia 2002 do 7 sierpnia 2010
Poprzednik	Andrés Pastrana Arango
Następca	Juan Manuel Santos
Gubernator Antioquii
Okres	od 1 stycznia 1995 do 31 grudnia 1997
Poprzednik	Ramiro Valencia Cossio
Następca	Alberto Builes Ortega
Burmistrz Medellín
Okres	od października 1982 do grudnia 1982
Poprzednik	Jose Jaime Nicholls Sánchez
Następca	Juan Felipe Gaviria Gutierrez
Odznaczenia

Zarys biografii

Żonaty z Liną Moreno. Mają dwoje dzieci: Tomása i Jerónimo. Absolwent Universidad de Antioquia w Medellín. Specjalizację Administracja i Zarządzanie uzyskał na Uniwersytecie Harvarda.

Álvaro Uribe Vélez bardzo wcześnie zaczął życie publiczne. W 1976 został szefem Biura Zamówień Publicznych w Medellín. Od 1977 do 1978 był sekretarzem generalnym Ministerstwa Pracy, gdzie w latach 1980–1982 pełnił funkcję dyrektora wydziału ds. Lotnictwa Cywilnego. W 1982 został prezydentem miasta Medellín. W latach 1986–1990 i 1990–1994 był senatorem, a w latach 1995–1997 gubernatorem prowincji. W maju 2002 wygrał wybory prezydenckie, od tego czasu konsekwentnie rozbijał lewicową partyzantkę FARC. W 2006 ponownie zwyciężył w wyborach, bezapelacyjnie pokonując konkurencję. Uzyskał wówczas aż 62% głosów, czyli zdobył trzykrotnie więcej głosów aniżeli jego najgroźniejszy kontrkandydat, wystawiony przez lewicę.

Choć Uribe kreuje się na chrześcijańskiego polityka, silnie wspierał organizacje paramilitarne, które z kolei były jego sojusznikiem w walce z FARC. Organizacje te mają na swym koncie zabójstwa, zamachy, masakry ludności cywilnej, stosowanie przymusowych wysiedleń, tortury i są powiązane z kartelami narkotykowymi. Jako prezydent Uribe doprowadził do złożenia broni przez grupy paramilitarne w zamian za obietnicę odbycia maksymalnej kary 8 lat więzienia. Po fikcyjnych procesach nastąpiła jednak ekstradycja ważnych przywódców do USA, gdzie odpowiadają za handel narkotykami. Grupy paramilitarne przekształciły się w organizacje kryminalne (bacrim - bandas criminales), które w wielu regionach mają bardzo silny wpływ na politykę, siłą i korupcją umożliwiając zdobycie mandatów własnym kandydatom. Dziennikarze śledczy oceniają, że dziś 1/3 polityków w parlamencie ma powiązania z organizacjami paramilitarnymi.

Na obu synach Alvaro Uribe ciążą zarzuty korupcyjne, które bada prokuratura. Chodzi o wykorzystanie pozycji ojca w celu zawłaszczenia niektórych obszarów produkcyjnych oraz wykorzystania tajnych informacji w celu odniesienia korzyści majątkowych.

W 2010 Sąd Konstytucyjny sprzeciwił się planom organizacji referendum w sprawie zgody na ubieganie się przez niego o trzecią kadencję na stanowisku prezydenta. Kandydatem jego partii w wyborach został więc były minister obrony Juan Manuel Santos, który po swoim zwycięstwie zastąpił go na stanowisku 7 sierpnia 2010.

Linki zewnętrzne

• G. Górny, Śluby kolumbijskie, Rzeczpospolita, 17-10-2008. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-14)].
• Uribe jest członkiem Opus Dei