Stefan Hula podczas zawodów PŚ na skoczni w Oslo w 2006 roku
Stefan Jarosław Hula [2] (ur. 29 września 1986 w Bielsku-Białej ) – polski skoczek narciarski , reprezentant klubu KS Eve-nement Zakopane . Syn specjalisty kombinacji norweskiej – Stefana Mariana Huli . Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 , a także Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018 .
Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1998, kiedy to wygrał nieoficjalne mistrzostwa świata dzieci – FIS Schüler GP w Garmisch-Partenkirchen . Potem startował na różnych zawodach juniorskich, w tym mistrzostwach świata . W 2003 trafił do kadry B reprezentacji Polski, przygotowującej się do mistrzostw świata juniorów w Stryn . Trenowany przez Heinza Kuttina , zajął indywidualnie 13. miejsce, a także został wicemistrzem w drużynie. Sezon później znalazł się w kadrze A i zadebiutował w Pucharze Świata w ostatnim konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen . W sezonie 2005/06 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach . Mistrz Polski 2018 .
Rekord życiowy Stefana Huli to 236 m uzyskane na Letalnicy w Planicy 25 marca 2018.
12 marca 2023 w Zakopanem poinformował o zakończeniu kariery sportowej[3] . Po jej zakończeniu został asystentem trenera reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich, Haralda Rodlauera w grupie beskidzkiej[4] .
Przebieg kariery
edytuj
5 lutego 2004: wraz z Dawidem Kowalem , Kamilem Stochem i Mateuszem Rutkowskim zdobył w drużynie srebrny medal MŚJ w norweskim Strynie.
5 stycznia 2005: pierwszy raz przystąpił do kwalifikacji do konkursu PŚ w Bischofshofen, ale ich nie przeszedł.
8 stycznia 2005: pierwszy raz wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Willingen (Polska zajęła 10. miejsce).
27 sierpnia 2005: w konkursie LGP w Zakopanem zdobył pierwsze punkty za 21. miejsce, jednocześnie będąc najlepszym z Polaków.
3 stycznia 2006: pierwszy raz zakwalifikował się do konkursu PŚ (w Innsbrucku).
15 stycznia 2006: w konkursie drużynowym MŚL w Kulm zajął 9. miejsce po skoku na odległość 173 metry, co było najlepszym wynikiem w polskiej drużynie.
28 stycznia 2006: zdobył swoje pierwsze punkty PŚ za 22. miejsce, dzień później był 21.
12 lutego 2006: w debiucie na ZIO na skoczni K-95 w Turynie zajął 29. miejsce.
20 lutego 2006: wraz z Kamilem Stochem , Robertem Mateją i Adamem Małyszem zajął 5. miejsce w drużynie na ZIO w Turynie.
18 marca 2006: w serii próbnej przed I konkursem lotów w Planicy, ustanowił rekord życiowy długości skoku: 192,5 m.
1 lutego 2008: w kwalifikacjach do konkursu był drugi, tuż za Martinem Kochem , który uzyskał taką samą odległość, lecz miał wyższe noty za styl.
31 stycznia 2009: na skoczni w Sapporo po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce konkursu Pucharu Świata w skokach narciarskich.
21 marca 2009: pierwszy raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 2. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na skoczni w Planicy .
19 grudnia 2010: drugi raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 7. miejscu w szwajcarskim Engelbergu .
29 stycznia 2011: drugi raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym, rozgrywanym na skoczni w Willingen .
6 grudnia 2015: trzeci raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 10. miejscu w norweskim Lillehammer .
23 stycznia 2016: trzeci raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na Wielkiej Krokwi w Zakopanem .
23 lutego 2016: czwarty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 6. miejscu w fińskim Kuopio .
19 listopada 2017: piąty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na siódmym miejscu, ex aequo z Piotrem Żyłą na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
26 grudnia 2017: pierwszy raz w karierze zdobył mistrzostwo Polski na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
30 grudnia 2017: szósty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 5. miejscu w niemieckim Oberstdorfie , to jego najlepszy wynik w historii występów w konkursach indywidualnych PŚ.
21 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem , Dawidem Kubackim i Piotrem Żyłą zdobył w drużynie brązowy medal mistrzostw świata w lotach w niemieckim Oberstdorfie .
27 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zajął pierwsze miejsce w konkursie drużynowym w Zakopanem.
28 stycznia 2018: osiągnął najlepszy wynik w zawodach Pucharu Świata w karierze – 4. miejsce w konkursie indywidualnym w Zakopanem.
10 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni normalnej – 5. miejsce w Pjongczang .
17 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni dużej – 15. miejsce w Pjongczang.
19 lutego 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zdobył w drużynie brązowy medal olimpijski w Pjongczang.
25 marca 2018: podczas serii próbnej[5] przed finałowym konkursem Pucharu Świata sezonu 2017/2018 ustanowił swój nowy rekord życiowy - 236 m w Planicy.
Indywidualnie
edytuj
Starty S. Huli na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
29.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
95,5 m
90,5 m
218,0 pkt
48,5 pkt
Lars Bystøl
5.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[a]
118,0 m
119,0 m
894,4 pkt (201,1 pkt )
89,6 pkt
Austria
31.
13 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-95
HS-106
indywid.
95,0 m
–
112,5 pkt
164,0 pkt
Simon Ammann
19.
20 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
indywid.
122,5 m
124,0 m
217,2 pkt
66,4 pkt
Simon Ammann
6.
22 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
druż.[b]
129,0 m
127,5 m
996,7 pkt (240,7 pkt )
111,2 pkt
Austria
5.
10 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
indywid.
111,0 m
105,5 m
248,8 pkt
10,5 pkt
Andreas Wellinger
15.
17 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
indywid.
132,0 m
129,5 m
253,4 pkt
32,3 pkt
Kamil Stoch
3.
19 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
druż.[c]
130,0 m
134,0 m
1072,4 pkt (264,6 pkt )
26,1 pkt
Norwegia
26.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
103,0 m
93,5 m
237,8 pkt
37,2 pkt
Ryōyū Kobayashi
Indywidualnie
edytuj
Starty S. Huli na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
26.
21 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
94,5 m
89,5 m
234,5 pkt
47,5 pkt
Wolfgang Loitzl
4.
28 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
druż.[b]
127,0 m
125,0 m
972,1 pkt (252,6 pkt )
62,2 pkt
Austria
4.
27 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
druż.[d]
97,5 m
93,0 m
953,0 pkt (212,9 pkt )
72,5 pkt
Austria
33.
3 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
indywid.
118,0 m
–
104,8 pkt
172,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
5.
5 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
druż.[d]
113,5 m
–
435,6 pkt (93,8 pkt )
64,4 pkt
Austria
4.
24 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
druż.[e]
113,5 m
116,5 m
909,1 pkt (197,8 pkt )
78,4 pkt
Niemcy
12.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
88,0 m
100,0 m
205,8 pkt
12,5 pkt
Dawid Kubacki
Indywidualnie
edytuj
Starty S. Huli na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
37.
13–14 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-200
indywid.
140,5 m
–
–
–
114,6 pkt
673,6 pkt
Roar Ljøkelsøy
9.
15 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-200
druż.[a]
173,0 m
–[g]
453,7 pkt (158,1 pkt )
1044,2 pkt
Norwegia
10.
24 lutego
2008
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[d]
120,0 m
–[g]
573,8 pkt (84,0 pkt )
979,5 pkt
Austria
4.
21 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
druż.[b]
192,5 m
179,0 m
1452,5 pkt (329,6 pkt )
188,9 pkt
Austria
21.
15–16 stycznia
2016
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-225
indywid.
202,5 m
167,5 m
193,0 m
–[h]
450,4 pkt
189,7 pkt
Peter Prevc
5.
17 stycznia
2016
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-225
druż.[f]
191,5 m
189,5 m
1211,9 pkt (309,7 pkt )
255,8 pkt
Norwegia
13.
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
indywid.
193,0 m
196,5 m
192,5 m
–[h]
550,0 pkt
101,9 pkt
Daniel-André Tande
3.
21 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
druż.[e]
206,0 m
210,0 m
1592,1 pkt (392,9 pkt )
70,1 pkt
Norwegia
Indywidualnie
edytuj
Starty S. Huli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
50.
26 stycznia
2002
Schonach
Langenwaldschanze
K-90
indywid.
72,5 m
76,0 m
155,5 pkt
100,0 pkt
Janne Happonen
2.
5 lutego
2004
Stryn
Bjørkelibakken
K-90
druż.[i]
83,0 m
91,0 m
904,5 pkt (214,0 pkt )
50,5 pkt
Austria
13.
7 lutego
2004
Stryn
Bjørkelibakken
K-90
indywid.
88,0 m
89,5 m
223,5 pkt
50,0 pkt
Mateusz Rutkowski
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytuj
Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skład
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
21 marca
2009
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
[b]
194,5 m
–
761,9 pkt (184,4 pkt)
2.
31,5 pkt
Norwegia
2.
29 stycznia
2011
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
[d]
131,0 m
134,0 m
1015,7 pkt (254,3 pkt)
3.
56,1 pkt
Austria
3.
23 stycznia
2016
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
[j]
126,0 m
125,5 m
1056,7 pkt (251,2 pkt)
3.
65,7 pkt
Norwegia
4.
27 stycznia
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
[c]
136,0 m
135,5 m
1092,0 pkt (279,4 pkt)
1.
–
5.
3 marca
2018
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
[c]
118,5 m
122,0 m
1113,2 pkt (256,1 pkt)
2.
11,3 pkt
Niemcy
6.
10 marca
2018
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
[c]
122,5 m
125,5 m
1039,8 pkt (242,5 pkt)
2.
58,9 pkt
Norwegia
7.
17 marca
2018
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
[e]
189,5 m
208,0 m
1301,7 pkt (304,1 pkt)
2.
265,6 pkt
Norwegia
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
edytuj
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon
Miejsce
2011
39.[17]
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytuj
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytuj
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
14 stycznia
2012
Titisee-Neustadt
Hochfirstschanze
K-125
HS-142
131,0 m
138,5 m
265,6 pkt
2.
4,2 pkt
Manuel Fettner
2.
28 grudnia
2012
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
132,5 m
130,0 m
253,5 pkt
2.
10,3 pkt
Martin Schmitt
3.
3 lutego
2013
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
128,5 m
125,5 m
235,2 pkt
2.
3,7 pkt
Stefan Kraft
4.
3 lutego
2013
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-139
129,0 m
130,0 m
245,7 pkt
1.
–
5.
13 grudnia
2013
Rena
Renabakkene
K-99
HS-111
106,5 m
106,0 m
259,6 pkt
2.
1,5 pkt
Jernej Damjan
6.
9 lutego
2020
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
115,5 m
115,5 m
235,4 pkt
3.
7,4 pkt
Joacim Ødegård Bjøreng
7.
20 lutego
2021
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
113,0 m
115,5 m
269,9 pkt
1.
–
8.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
124,5 m
142,5 m
218,5 pkt
3.
11,1 pkt
Aleksander Zniszczoł
9.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
137,0 m
131,5 m
246,8 pkt
1.
–
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytuj
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
1 października
2005
Park City
Utah Olympic Park
K-120
HS-134
115,5 m
124,0 m
223,1 pkt
2.
5,9 pkt
Wojciech Skupień
2.
6 lipca
2008
Kranj
Bauhenk
K-100
HS-109
107,0 m
107,5 m
258,6 pkt
2.
0,9 pkt
Maciej Kot
3.
3 września
2009
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
100,0 m
100,5 m
242,5 pkt
1.
–
4.
5 września
2009
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-140
124,5 m
132,0 m
241,2 pkt
3.
13,4 pkt
Kim Hyun-ki
5.
4 lipca
2010
Velenje
Grajski grič
K-85
HS-94
86,5 m
89,0 m
240,0 pkt
2.
15,5 pkt
Kamil Stoch
6.
9 lipca
2010
Garmisch-Partenkirchen
Große Olympiaschanze
K-125
HS-140
135,5 m
–
133,9 pkt
2.
5,0 pkt
Kamil Stoch
7.
2 października
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
128,5 m
126,5 m
259,5 pkt
2.
12,7 pkt
Anders Fannemel
8.
9 sierpnia
2015
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
120,5 m
134,0 m
212,7 pkt
3.
12,2 pkt
Klemens Murańka
9.
31 sierpnia
2019
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
91,0 m
90,0 m
220,2 pkt
3.
7,8 pkt
Rok Justin
10.
21 września
2019
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
110,5 m
108,0 m
245,2 pkt
3.
15,0 pkt
Taku Takeuchi
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
edytuj
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów
edytuj
Opracowano na podstawie[28] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota[l]
Strata
Zwycięzca
28.
27 marca
2002
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
55,0 m
62,5 m
108,5 pkt
125,5 pkt
Adam Małysz
18.
26 grudnia
2002
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
98,0 m
95,5 m
137,3 pkt
139,5 pkt
Adam Małysz
6.
3 marca
2003
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
druż.[m]
70,0 m
73,0 m
523,5 pkt (b.d. )
164,0 pkt
WKS Zakopane
23.
26 grudnia
2003
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
103,5 m
109,5 m
171,9 pkt
100,7 pkt
Adam Małysz
7.
28 stycznia
2004
Karpacz
Orlinek
K-85
–
druż.[n]
84,5 m
86,5 m
755,5 pkt (231,5 pkt )
128,0 pkt
AZS-AWF Katowice
6.
29 stycznia
2004
Karpacz
Orlinek
K-85
–
ind.
82,0 m
89,0 m
231,5 pkt
30,5 pkt
Adam Małysz
8.
31 stycznia
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
ind.
112,5 m
117,5 m
210,0 pkt
67,2 pkt
Adam Małysz
14.
26 stycznia
2005
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
ind.
74,0 m
–
89,0 pkt
40,0 pkt
Adam Małysz
12.
8 lutego
2005
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
100,0 m
109,0 m
167,2 pkt
93,8 pkt
Adam Małysz
b.d.
25 lutego
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
druż.
119,5 m
–
b.d.
b.d.
KS Wisła Ustronianka
4.
25 lutego
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
125,5 m
126,5 m
249,6 pkt
29,3 pkt
Robert Mateja
3.
26 lutego
2006
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
88,0 m
84,0 m
232,0 pkt
17,5 pkt
Adam Małysz
8.
16 lutego
2007
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
druż.[o]
77,5 m
–
234,0 pkt (95,0 pkt )
186,0 pkt
KS Wisła Ustronianka
4.
17 lutego
2007
Szczyrk
Skalite
K-85
HS-93
ind.
80,0 m
73,5 m
192,5 pkt
42,5 pkt
Adam Małysz
5.
26 grudnia
2007
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
124,5 m
238,3 pkt
27,0 pkt
Kamil Stoch
6.
18 marca
2008
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
119,5 m
236,3 pkt
37,4 pkt
Adam Małysz
11.
20 marca
2008
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
82,5 m
85,5 m
224,0 pkt
35,5 pkt
Adam Małysz
4.
14 lutego
2009
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
116,5 m
111,0 m
203,5 pkt
27,9 pkt
Kamil Stoch
11.
26 marca
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[p]
95,0 m
–
319,5 pkt (114 pkt )
654,5 pkt
KS Wisła Ustronianka
3.
26 grudnia
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
98,0 m
96,5 m
242,5 pkt
13,5 pkt
Adam Małysz
3.
26 grudnia
2010
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
115,5 m
227,1 pkt
45,5 pkt
Adam Małysz
4.
18 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
103,5 m
100,0 m
872 pkt (259,5 pkt )
107,3 pkt
Wisła Zakopane
14.
19 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
89,0 m
94,5 m
212,0 pkt
46,5 pkt
Kamil Stoch
3.
26 grudnia
2011
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
118,0 m
123,0 m
244,2 pkt
45,0 pkt
Kamil Stoch
16.
25 marca
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
105,5 m
114,0 m
185,6 pkt
100,3 pkt
Kamil Stoch
7.
27 marca
2013
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
125,5 m
128,0 m
277,4 pkt
39,4 pkt
Maciej Kot
7.
23 grudnia
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
113,0 m
120,0 m
208,4 pkt
46,7 pkt
Piotr Żyła
19.
24 marca
2015
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
105,0 m
122,0 m
199,6 pkt
110,5 pkt
Kamil Stoch
2.
22 marca
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
134,0 m
129,0 m
272,9 pkt
0,5 pkt
Maciej Kot
5.
26 grudnia
2016
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
126,5 m
128,0 m
255,6 pkt
17,8 pkt
Piotr Żyła
1.
26 grudnia
2017
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
123,5 m
126,0 m
254,3 pkt
–
3.
26 grudnia
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
126,5 m
121,5 m
284,8 pkt
46,2 pkt
Kamil Stoch
9.
22 grudnia
2020
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,0 m
–
131,5 pkt
24,8 pkt
Tomasz Pilch
7.
23 grudnia
2021
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
135,0 m
129,5 m
289,0 pkt
24,3 pkt
Kamil Stoch
4.
22 grudnia
2022
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
124,5 m
127,5 m
265,3 pkt
34,9 pkt
Kamil Stoch
Letnie mistrzostwa Polski seniorów
edytuj
Opracowano na podstawie[28] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota[l]
Strata
Zwycięzca
43.
29 września
2002
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
64,0 m
–
67,5 pkt
176,5 pkt
Marcin Bachleda
28.
21 września
2003
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
–
ind.
71,0 m
70,0 m
162,5 pkt
85,5 pkt
Adam Małysz
9.
9 października
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
116,0 m
115,0 m
208,3 pkt
69,7 pkt
Adam Małysz
12.
10 października
2004
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
77,0 m
79,0 m
196,0 pkt
58,0 pkt
Adam Małysz
9.
15 października
2005
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
118,5 m
128,5 m
244,1 pkt
28,1 pkt
Adam Małysz
9.
16 października
2005
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
77,0 m
88,5 m
220,0 pkt
38,0 pkt
Adam Małysz
2.
14 października
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
129,5 m
125,0 m
257,1 pkt
4,7 pkt
Adam Małysz
2.
15 października
2006
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
87,0 m
85,5 m
237,0 pkt
23,0 pkt
Adam Małysz
26.
13 października
2007
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
104,5 m
109,5 m
170,2 pkt
101,7 pkt
Adam Małysz
18.
14 października
2007
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
78,5 m
77,0 m
195,0 pkt
58,0 pkt
Adam Małysz
6.
27 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,5 m
119,5 m
230,5 pkt
58,1 pkt
Adam Małysz
8.
28 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[q]
114,5 m
114,0 m
586,0 pkt (202,8 pkt )
391,3 pkt
Wisła Zakopane
4.
10 października
2009
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
83,5 m
84,0 m
225,0 pkt
21,0 pkt
Adam Małysz
8.
11 października
2009
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
118,0 m
121,5 m
228,6 pkt
36,1 pkt
Adam Małysz
3.
23 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
98,0 m
95,0 m
235,5 pkt
27,0 pkt
Adam Małysz
6.
24 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[r]
94,5 m
98,0 m
706,5 pkt (233,0 pkt )
260,0 pkt
AZS Zakopane
10.
25 lipca
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
112,5 m
119,0 m
211,2 pkt
66,9 pkt
Adam Małysz
20.
2 września
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
114,5 m
109,5 m
194,7 pkt
61,0 pkt
Maciej Kot
10.
1 września
2013
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
101,0 m
98,5 m
255,0 pkt
11,5 pkt
Dawid Kubacki
10.
8 września
2013
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
119,5 m
123,5 m
233,4 pkt
30,4 pkt
Jan Ziobro
5.
19 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
126,0 m
123,0 m
247,7 pkt
31,9 pkt
Kamil Stoch
3.
20 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[s]
132,0 m
128,0 m
903,2 pkt (264,5 pkt )
23,3 pkt
AZS Zakopane
12.
11 października
2014
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
92,5 m
97,0 m
226,0 pkt
50,0 pkt
Piotr Żyła
7.
18 lipca
2015
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
120,0 m
124,5 m
238,6 pkt
28,0 pkt
Dawid Kubacki
4.
9 października
2015
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
99,0 m
104,0 m
257,0 pkt
11,5 pkt
Dawid Kubacki
9.
8 października
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
121,5 m
116,0 m
228,7 pkt
63,7 pkt
Maciej Kot
4.
27 października
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
130,0 m
132,5 m
295,2 pkt
25,4 pkt
Dawid Kubacki
3.
12 października
2019
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
95,5 m
107,0 m
262,7 pkt
3,7 pkt
Piotr Żyła
4.
12 października
2019
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
94,5 m
–
445,1 pkt (129,5 pkt )
53,7 pkt
AZS Zakopane
6.
17 października
2020
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
90,5 m
99,5 m
247,2 pkt
15,5 pkt
Dawid Kubacki
5.
18 października
2020
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.
104,0 m
100,0 m
708,0 pkt (256,0 pkt )
330,5 pkt
WSS Wisła
8.
28 października
2021
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
ind.
100,0 m
101,5 m
261,7 pkt
17,5 pkt
Piotr Żyła
4.
29 października
2021
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
druż.
102,5 m
100,5 m
921,0 pkt (257,0 pkt )
70,0 pkt
WSS Wisła
3.
18 października
2022
Zakopane
Średnia Krokiew
K-95
HS-105
ind.
105,5 m
102,0 m
294,9 pkt
14,4 pkt
Dawid Kubacki
Rekordy skoczni
edytuj
Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej i udekorowany w Wiśle 24 listopada 2019[31] [32] .
↑ a b c d Skład zespołu: Stefan Hula, Kamil Stoch , Robert Mateja i Adam Małysz
↑ a b c d e f g Skład drużyny: Kamil Stoch , Łukasz Rutkowski , Stefan Hula i Adam Małysz
↑ a b c d e f Skład zespołu: Maciej Kot , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch
↑ a b c d e f g Skład zespołu: Kamil Stoch , Piotr Żyła , Stefan Hula i Adam Małysz
↑ a b c d e Skład zespołu: Piotr Żyła , Stefan Hula, Dawid Kubacki , Kamil Stoch
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Klemens Murańka , Dawid Kubacki i Stefan Hula
↑ a b Polski zespół nie awansował do II serii
↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Dawid Kowal , Stefan Hula i Mateusz Rutkowski
↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała , Maciej Kot , Stefan Hula i Kamil Stoch
↑ Skład zespołu: Stefan Hula i Paweł Wąsek
↑ a b W nawiasie podano notę uzyskaną przez Stefana Hulę w konkursie drużynowym.
↑ Skład zespołu: Stefan Hula, Wojciech Pawlusiak i Paweł Kruczek
↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Fabian Malik, Wojciech Pawlusiak i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Michał Pyclik, Krzysztof Łokaj i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Paweł Urbański , Jan Ziobro i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Jakub Przybyła, Jan Ziobro , Sebastian Toczek i Stefan Hula
↑ Skład zespołu: Krzysztof Biegun , Szczepan Kupczak, Sebastian Hebel i Stefan Hula
↑ WKS Zakopane w składzie: Marcin Budz, Stefan Hula, Jan Ziobro i Kamil Stoch
↑ a b Dominik Formela: Stefan HULA (Polska) . skijumping.pl, 2018-03-25. [dostęp 2019-02-20].
↑ Marcin Hetnał: Samozwańczy Autorytet pyta - Stefan Hula odpowiada . skijumping.pl, 2019-03-28. [dostęp 2019-03-29].
↑ Adam Bucholz: Stefan Hula kończy karierę . skijumping.pl, 2023-03-12. [dostęp 2023-03-12].
↑ Skoki narciarskie. Harald Rodlauer trenerem Polek! [online], Skijumping.pl, 30 maja 2023 [dostęp 2023-05-30] (pol. ) .
↑ 10office.pl - Paweł 1. - P. Stawowczyk 10office.pl - Paweł 1. - P. , Andrzej A. Mysiak Andrzej A. , PŚ Planica: Stoch najlepszy w serii próbnej, Kubacki i Hula z życiówkami [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2018-08-11] (pol. ) .
↑ a b c d e HULA Stefan - Athlete Information - World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: HULA Stefan 1986.09.29 POL . wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-12].
↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang. ) .
↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven . fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang. ) .
↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5 . fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) .
↑ HULA Stefan - Athlete Information - Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2008 - Four Nations Grand Prix Standings . fis-ski.com, 2008-08-05. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ The Nations Grand Prix . fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Lotos Poland Tour . fis-ski.com, 2011-07-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (ang. ) .
↑ a b HULA Stefan - Athlete Information - Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2012/2013 - Cupstandings . fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2020/2021 - Cupstandings . fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-28)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005 . fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008 . fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009 . fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010 . fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012 . fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2013 . fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang. ) .
↑ HULA Stefan - Athlete Information - FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang. ) .
↑ a b Mistrzostwa Polski . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-11].
↑ PyeongChang . skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem. ) .
↑ Whistler . skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem. ) .
↑ M.P. z 2019 r. poz. 1006 .
↑ Odznaczenia za zasługi w rozwijaniu sportu narciarskiego . prezydent.pl, 2019-11-24. [dostęp 2019-12-08].
Bibliografia
edytuj
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Zimowe MP (do 1961)
Zimowe MP na normalnej skoczni (od 1962)
Zimowe MP na dużej skoczni (od 1962)
Letnie MP na normalnej skoczni
Letnie MP na dużej skoczni
Identyfikatory zewnętrzne: