Äbdyżämyl Nurpejysow

Äbdyżämyl Kärymuły Nurpejysow (kaz. Әбдіжәміл Кәрімұлы Нұрпейісов; ros. Абдижамил Каримович Нурпеисов, Abdiżamił Karimowicz Nurpieisow; ur. 22 października 1924 we wsi Üszköng w rejonie Arał w obwodzie kyzyłordyńskim, zm. 5 lutego 2022) – kazachski pisarz i tłumacz.

Äbdyżämyl Nurpejysow
Әбдіжәміл Нұрпейісов
Ilustracja
Imię i nazwisko

Äbdyżämił Kärymuły Nurpejysow
(Әбдіжәміл Кәрімұлы Нұрпейісов)

Data i miejsce urodzenia

22 października 1924
Üszköng, obwód kyzyłordyński

Data śmierci

5 lutego 2022

Narodowość

kazachska

Język

kazachski

Alma Mater

Instytut Literacki imienia A.M. Gorkiego

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Kan men ter,
Kurlandija

Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR
Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Życiorys edytuj

Był synem rybaka[1] Käryma i gospodyni domowej Bałkenże[2]. W latach 1942–1945 brał udział w II wojnie światowej[3]. W 1947 roku rozpoczął pracę nad swoją pierwszą powieścią, w której opisywał swoje wspomnienia z wojny. Została ona opublikowana w 1950 roku pod tytułem „Kurlandija”[2][3]. Otrzymał za nią Nagrodę Państwową Kazachskiej SRR[2]. W tym samym roku rozpoczął studia w Instytucie Literackim im. A.M. Gorkiego[2], które ukończył w 1956 roku[3]. W latach 1962–1964 pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Żułdyz”[2][3]. Jego kolejnym dziełem była trylogia Kan men ter[2], w skład której wchodzą powieści Ymyrt (1961), Sergeldeng (1964) i Küjreu (1970)[1][3]. W 1974 roku otrzymał za nią Nagrodę Państwową ZSRR[1][2].

W 1992 roku założył kazachski PEN Club[1]. W 2000 roku napisał Songgy paryz o problemach ekologicznych obszaru wokół Jeziora Aralskiego. Za tę powieść otrzymał nagrodę Szołochowa[4]. W 2004 roku otrzymał również nagrodę Tarłan[4].

Zajmował się również tłumaczeniami. Na język kazachski przekładał m.in. twórczość Antona Czechowa, Maksima Gorkiego[2] oraz Nâzıma Hikmeta[3].

W 1945 roku odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy, w 1958 roku Orderem „Znak Honoru”, a w 1970 roku orderem Czerwonego Sztandaru Pracy[2]. Po rozpadzie ZSRR, odznaczony również orderem Otan (1994)[2]. Od 1985 roku Ludowy Pisarz Kazachstanu[1]. Był również honorowym obywatelem obwodu kyzyłordyńskiego[4] oraz, od 2019 roku, miasta Ałmaty[5][6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e НУРПЕИ́СОВ Аб­ди­жа­мил Ка­ри­мо­вич. Wielka Encyklopedia Rosyjska. [dostęp 2022-03-14]. (ros.).
  2. a b c d e f g h i j Абдижамил Нурпеисов. Әдебиет порталы. [dostęp 2022-03-14]. (ros.).
  3. a b c d e f Әбдіжәміл Кәрімұлы Нұрпейісов. Алаш айнасы, 2014-10-21. [dostęp 2022-03-14]. (kaz.).
  4. a b c Умер писатель Абдижамил Нурпеисов, автор трилогии «Кровь и пот». Radio Wolna Europa, 2022-02-05. [dostęp 2022-03-14]. (ros.).
  5. Жеті азаматқа Алматы қаласының Құрметті тұрғыны атағы берілді. Алматы қаласының әкімдігі, 2019-09-15. [dostęp 2022-03-14]. (kaz.).
  6. Бауыржан Байбек стал почетным гражданином Алматы. Kazinform, 2019-09-15. [dostęp 2022-03-14]. (ros.).