Çayönü Tepesi – osada neolityczna położona na wschód od górnego Eufratu. Założona około VIII tysiąclecia p.n.e. W wyniku wykopalisk wyodrębniono cztery fazy osadnicze, obejmujące okres około 500 lat. W najstarszym okresie chaty były owalne, zagłębione w ziemi. W drugim okresie zaczęły powstawać budynki prostokątne. W następnych okresach powstają budynki wieloizbowe i pojawiają się pierwsze ślady uprawy roślin takich jak soczewica, groch, pszenica oraz udomowienia zwierząt (owce, kozy, świnie). Później zaczęto stawiać budynki składające się z jednego, dużego pomieszczenia[1]. Z okresów trzeciego i czwartego pochodzą również narzędzia (haczyki rybackie, szydła, szpile).

Ruiny Çayönü

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Klaus Schmidt: Budowniczowie pierwszych świątyń, PIW, Warszawa 2006, s. 56-57, ISBN 978-83-06-03257-4

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, ss. 11, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-83-0.