Ćandidas

Ćandidas (beng. চন্ডীদাস, trl. Candīdāsa, Sługa bogini Ćandi) – bengalski guru ze szkoły wisznuizmu sahadźija z XIV wieku. Zarazem poeta, któremu tradycja indyjska przypisuje autorstwo tysięcy pieśni utworzonych w czystym języku bengalskim – jednak imieniem tym posługiwało się kilku bengalskich twórców.

Życie

Urodził się w rodzinie bramińskiej, związanej z kultem w świątyni w Nannur. Utracił jednak tą wysoką pozycję w systemie kastowym, na skutek wykluczenia z warny braminów za mezalians. Był to przełom, który spowodował poświęcenie się poezji.

Twórczość

W swoich utworach gloryfikował:

• zalety miłość mistycznej i
• kochane kobiety jako obrazy boskości.

Wpływ

Sławę w północnych Indiach przyniosły mu pieśni miłosne, przedstawiające mistyczną relację pomiędzy Kryszną i Radhą. Na jego pieśniach wzorowali się kolejni poeci wisznuiccy.

Bibliografia

• Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 188. ISBN 83-7132-369-7.
• Georg Feuerstein: Joga – Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo BRAMA, 2004, s. 65. ISBN 83-914652-5-X.