Ładyżyn

Miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim

Ładyżyn (ukr. Ладижин) – miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim przy ujściu Sielnicy do Bohu.

Ładyżyn
Ладижин
Ilustracja
Miasto z lotu ptaka
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Burmistrz

Walery Kołomiejcew

Powierzchnia

9 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


22 687[1]

Nr kierunkowy

+380-4343

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ładyżyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ładyżyn”
Ziemia48°40′N 29°13′E/48,666667 29,216667
Strona internetowa

Miasto historycznie położone na Podolu znane jest głównie za sprawą bitwy pod Ładyżynem z 1672 roku.

Historia

edytuj
 
Mapa województwa bracławskiego z 1648 r. z zaznaczonym Ładyżynem pod nazwą Ladizin

Miejscowość założona w XIV wieku (pierwsze wzmianki z roku 1362). Od 1566 Ładyżyn leżał w województwie bracławskim Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1569 włączony do Korony Królestwa Polskiego, w której granicach pozostawał do 1793 (z przerwą na panowanie osmańskie w latach 1672-1699). W 1627 roku miasto prywatne należało do kasztelana krakowskiego Jerzego Zbaraskiego[2]. 18 lipca 1672 Polacy stoczyli tu zwycięską bitwę z Turkami. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Seweryna Potockiego[3].

Po II rozbiorze Polski wraz z większością Podola znalazł się w zaborze rosyjskim. Pod zaborami siedziba gminy Ładyżyn(inne języki) w powiecie hajsyńskim guberni podolskiej.

Ładyżyn był rozpatrywany jako jedna z potencjalnych lokalizacji pierwszej elektrowni jądrowej w Ukraińskiej SRR, ze względu na warunki hydrologiczne (dostęp do dużej ilości wody z Sielnicy i Bohu) oraz geograficzne (możliwość zbudowania dużego zbiornika wody chłodzącej na nieużytkach rolnych), ostatecznie jednak zdecydowano się na położony na Polesiu Czarnobyl[4].

Miasto od 1973 roku[5].

W 1989 liczyło 19 708 mieszkańców[5][6].

W grudniu 1990 r. zaczęto drukować gazetę[7].

W 2013 liczyło 22 961 mieszkańców[8].

W mieście istniał zamek[9].

W pobliżu wieś Czetwertynówka z polem bitwy pod Batohem.

Miasta partnerskie

edytuj

Urodzeni w Ładyżynie

edytuj

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.12
  2. Latyfundia książąt Zbaraskich w XVI i XVII wieku, w: Przegląd Nauk Historycznych 2009, R. VIII, nr 1, s. 66.
  3. Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 511.
  4. Radioactive Railroad - A journey through the Chornobyl Exclusion Zone [online], radioactiverailroad.com [dostęp 2019-11-10].
  5. a b Ладыжин // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.683
  6. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  7. № 2600. «Ладыжинская газета» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.340
  8. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  9. Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 35.

Linki zewnętrzne

edytuj