Łupek kwarcowo-serycytowy

Łupek kwarcowo-serycytowyskała metamorficzna, z licznymi drobnymi żyłkami kwarcowymi o nieregularnym przebiegu.

Łupek kwarcowo-serycytowy z góry Połom, w Wojcieszowie

Łupki kwarcowo-serycytowe określane są jako porfiroidy, zwane nieraz łupkami radzimowickimi lub fyllitami.

Właściwości łupków kwarcowo-serycytowych:

Właściwości pochodzą od dominujących składników, jakimi są kwarc i serycyt, jednak często są maskowane przez obecność innych minerałów np. chlorytu, czasami skaleni.

Łupki kwarcowo-serycytowe zaliczane są do produktów metamorfizmu regionalnego, powstały w wyniku słabego przeobrażenia osadów tufogenicznych, klastycznych i piroklastycznych. Pod wpływem nacisku wydają charakterystyczny chrzęst. Na powierzchniach spękań łupków często spotykane są igły czarnego szerlitu – minerału z grupy krzemianów, szczególnie dobrze widoczne po zmoczeniu skały.

Bibliografia

edytuj