Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej

chrześcijańska społeczność religijna na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej

Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej – społeczność wyznaniowa na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 901 głosicieli, należących do 14 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 3412 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje portugalskie Biuro Oddziału[3].

Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej
Państwo

 Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Liczebność
(2023)

901

% ludności kraju
(2023)

0,4%

Liczba zborów
(2023)

14

Rozpoczęcie działalności

ok. 1950

Mapa konturowa Wysp Świętego Tomasza i Książęcej
Sale Królestwa na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku portugalskim (wyd. zrewidowane)

Historia

edytuj

Początki

edytuj

Świadkowie Jehowy zaczęli działać na wyspach na początku lat 50. XX wieku, gdy do tamtejszych obozów pracy zaczęto zsyłać więźniów z innych kolonii portugalskich w Afryce, a wśród nich Świadków Jehowy. Jeden z nich, deportowany za swoje przekonania religijne z Mozambiku dalej prowadził działalność na wyspach i po sześciu miesiącach w działalności tej towarzyszyło mu już 13 osób. Później w podobnych okolicznościach znaleźli się tam współwyznawcy z Angoli. Przez cały okres uwięzienia głosili mieszkańcom. W roku 1966 wszyscy Świadkowie Jehowy z obozów pracy na Wyspie Świętego Tomasza wrócili do swych krajów. Pozostała niewielka grupa miejscowych wyznawców, którzy byli brutalnie prześladowani[4].

Uznanie prawne i rozwój działalności

edytuj

W czerwcu 1993 roku władze zalegalizowały działalność 100 Świadków Jehowy, działających na wyspach. W styczniu 1994 roku odbył się trzydniowy kongres pod hasłem „Pouczani przez Boga” — pierwsze tego rodzaju zgromadzenie w tym kraju, na którym było obecnych 405 osób. W roku 1998 dwóch głosicieli z Wyspy Świętego Tomasza przeniosło się na Wyspę Książęcą i zaczęło prowadzić regularną działalność kaznodziejską, tak iż wkrótce pojawili się tam nowi, miejscowi głosiciele. 12 czerwca 1999 roku oddano do użytku w Mé-Zochi pierwszą Salę Królestwa, wybudowaną metodą szybkościową[4]. W 2007 roku zanotowano liczbę 446 głosicieli. Co dwa tygodnie państwowe radio nadaje 15-minutową audycję Pytania młodych ludzi – praktyczne odpowiedzi oraz Tajemnica szczęścia rodzinnego (oparte na publikacjach Świadków Jehowy). W roku 2009 przekroczono liczbę 540, a w roku 2013 – 700 głosicieli.

W 2021 roku osiągnięto liczbę 936 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrały się 5794 osoby[5]. W 2022 roku głosiciele prowadzili 1705 studiów biblijnych[6].

Zebrania odbywają się w języku portugalskim i portugalskim migowym.

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org. Program zebrań, Pamiątki, zgromadzeń i kongresów jest też udostępniony przez miejscową jedyną stację telewizyjną.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj