Żylak liliowy
Żylak liliowy (Phlebia lilascens (Bourdot) J. Erikss. & Hjortstam) – gatunek grzybów z rodziny strocznikowatych (Meruliaceae)[1].
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
żylak liliowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Phlebia lilascens (Bourdot) J. Erikss. & Hjortstam Cortic. N. Eur. (Oslo) 6: 1123 (1981) | |
.jpg)
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji: Phlebia, Meruliaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1910 r. Hubert Bourdot nadając mu nazwę Corticium lilascens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Ove Erik Eriksson i Kurt Hjortstam w 1981 r.[1]
- Corticium lilascens Bourdot 1910
- Corticium pallidoincarnatum Litsch. 1941
- Lilaceophlebia lilascens (Bourdot) Spirin & Zmitr 2004
- Phlebia pallidoincarnata (Litsch.) Parmasto 1967
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
edytujJednoroczny, rozpostarty, ściśle przylegający do podłoża, o grubości 0,1–0,4 mm. W stanie świeżym ma woskowatą konsystencję, po wyschnięciu skorupiastą. Powierzchnia brodawkowata, pokryta hymenium o kolorze jasnożółtawym z odcieniem różowym, purpurowym lub jasnobrążowym. Obrzeże rozmyte[4].
- Cechy mikroskopowe;
System strzępkowy monomityczny. Strzępki cienkościenne ze sprzążkami, o średnicy 2–3 um, przy podłożu czasami szersze. Wszystkie strzępki łączą się w gęstą sieć o trudno rozróżnialnej strukturze, szczególnie w materiale zielnikowym. Cystyd brak. Podstawki wąsko maczugowate o rozmiarach 25–28 × 4–5 μm, z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Zarodniki wąsko elipsoidalne, cienkościenne, gładkie, nieamyloidalne[4].
Występowanie i siedlisko
edytujZnany jest głównie w Europie, poza tym tylko w stanie Waszyngton w USA[5]. W Europie występuje głównie na Półwyspie Skandynawskim, gdzie miejscami jest częsty[4], poza tym notowany w Hiszpanii, Francji, Polsce, Danii, Niemczech i Austrii[5][3]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek zagrożony wymarciem którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6].
Saprotrof. Rozwija się na obumarłym drewnie drzew liściastych i iglastych, głównie na pozbawionym kory, ale także na korze. Występuje głównie w lasach z bogatą florą roślin zielnych[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-10-24].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-10-24].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Phlebia lilascens [online], Mycobank [dostęp 2017-10-24].
- ↑ a b Discover Life Maps [online] [dostęp 2017-10-24].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.