2 Rejon Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych
2 Rejon Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych – oddział wojsk łączności, od początku istnienia podlegał Komendantowi Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych. Jednostkę sformowano na podstawie:
- decyzji Nr PF-10/Org./SSG/ZOiU-P-1 Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lutego 2007;
- rozkazu Dowódcy Sił Powietrznych Nr Z-73 z dnia 5 kwietnia 2007;
- rozkazu Komendanta Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych Nr Z-10 z dnia 18 kwietnia 2007.
 Logo 2 RWT SP | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Święto |
18 czerwca[1] |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Andrzej Puka |
| Ostatni |
ppłk Robert Świerczyński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr 1/Org./ISI z dnia 31 sierpnia 2017 r. oraz decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr 2/Org./ISI z dnia 27 września 2017 r. z dniem 31 grudnia 2017 roku 2 Rejon Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych został rozformowany[2].
Historia edytuj
2 Rejon Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych powstał na bazie:
- rozformowanego 2 Węzła Łączności w Bydgoszczy;
- wyodrębnionych elementów łączności z:
Zadania edytuj
Głównym zadaniem jednostki było zabezpieczenie działania systemów teleinformatycznych na potrzeby dowodzenia, alarmowania i ostrzegania oraz zabezpieczenie kryptograficzne jednostek wojskowych Sił Powietrznych stacjonujących w północno-zachodnim rejonie kraju.
Struktura edytuj
- kierownictwo
- centrum zarządzania systemami łączności;
- sekcja bezpieczeństwa systemów łączności i informatyki;
- sekcja logistyki;
- sekcja operacyjno – szkoleniowa;
- sekcja personalna;
- Sektor Zabezpieczenia Teleinformatycznego – Świdwin;
- Węzeł Teleinformatyczny – Chojnice;
- Węzeł Teleinformatyczny – Mirosławiec;
- Węzeł Teleinformatyczny – Mrzeżyno;
- Węzeł Teleinformatyczny – Wicko Morskie.
Szefowie edytuj
- ppłk Andrzej Puka – 18 czerwca 2007 – 3 stycznia 2011
- ppłk Wiesław Tereba – 4 stycznia 2011 – 31 grudnia 2014
- cz.p.o. mjr Michał Ledzion – 1 stycznia 2015 – lipiec 2015
- ppłk Robert Świerczyński – lipiec 2015 – 31 grudnia 2017
Tradycje edytuj
Decyzją Nr 578/MON z dnia 31 grudnia 2008 r. wprowadzono odznakę pamiątkową 2 Rejonu Wsparcia Teleinformatycznego[3].
Decyzją Nr 15/MON z dnia 30 stycznia 2009 roku ustanowiono się doroczne Święto 2. Rejonu Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych w dniu 18 czerwca[1].
Decyzją Nr 384/MON z dnia 21 października 2011 roku jednostka dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek wojskowych[4]:
- 83. kompania łączności stacjonarnej w Słupsku (1952-1957)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Inowrocławiu (1966-1971)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Goleniowie (1966-1994)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Malborku (1968-1998)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Świdwinie (1968-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Pile (1968-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Mirosławcu (1968-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Debrznie (1968-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Zegrzu Pomorskim (1968-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Mrzeżynie (1969-2000)
- Garnizonowy Węzeł Łączności w Wicku Morskim (1995-2007)
- 86. batalion łączności w Świdwinie (1968-1998)
- 87. batalion łączności w Pile (1968-1999)
- 2. Węzeł Łączności w Bydgoszczy (1957-2007)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Decyzja Nr 15/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 stycznia 2009 r.. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).
- ↑ Zmiany organizacyjne 2017. [dostęp 2018-01-10]. (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 578/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 grudnia 2008 r.. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 384/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 października 2011 r.. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).