9 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie)
9 Pułk Ułanów – oddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Feliks Przyszychowski |
| Ostatni |
płk Maksymilian Fredro |
| Działania zbrojne | |
| Druga Wojna Polska | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujSformowany w 1809 roku w Wielkopolsce ze ściągniętej przez Dąbrowskiego z Chełmna kadry z zakładu pułkowego 6 p.uł i ze sformowanych w departamencie kaliskim w oparciu o zakład 4 psk dwóch nowych szwadronów. W końcu lipca zasilił go także oddział jazdy kujawskiej przyprowadzony przez szefa szwadronu Modlińskiego[1].
Do września tego roku był liczony w broni strzelców konnych i występował jako Jazda Poznańska, a do 28 grudnia 1809 nazywany 3 Pułkiem Jazdy Galicyjsko-Francuskiej[2]. Wchodził w skład Dywizji Gdańskiej. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 936 żołnierzy[3]. Początkowo stacjonował w Koninie[4].
Mundur
edytujW 1809 roku do września, występując jako regimentem strzelców konnych, nosił zielone mundury z czarnymi wyłogami[5].
Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru[6]:
Kołnierz pąsowy z granatową wypustką; rabaty granatowe z białą wypustką.
Wyłogi rękawów granatowe z białą wypustką
- wyłogi pół granatowe z białą wypustką
Dowódcy pułku
edytujPułkiem dowodzili[2]:
- płk Feliks Przyszychowski (8 sierpnia 1809)
- płk Jan Maksymilian Fredro (18 stycznia 1813).
Walki pułku
edytujPułk brał udział w walkach w czasie inwazji na Rosję 1812 roku i kampanii 1813 roku.
- Bitwy i potyczki[2]
- Oszmiana (30 czerwca 1812)
- Wilejka (początek lipca 1812)
- Ljady (13 sierpnia 1812)
- Krasne (15 sierpnia 1812)
- Smoleńsk (17 sierpnia 1812)
- Wiaźma (29 sierpnia 1812)
- Jelnia (5 września 1812)
- Możajsk (7 września 1812)
- Czeryków (29 września 1812)
- Tarutina (4 października 1812)
- Malojarosławiec (24 października 1812)
- Berezyna (28 listopada 1812)
- obrona Gdańska (1813).
Przypisy
edytuj- ↑ Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 71-72.
- ↑ a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 61.
- ↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 148.
- ↑ Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 70-71.
- ↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.
Bibliografia
edytuj- Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Ryszard Morawski, Paczuski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-61229-03-2.
- Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 – 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.
- 4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808-1994 : zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08377-0.