6 Korpus Armijny (Imperium Rosyjskie)

6 Korpus Armijny (ros. 6-й армейский корпус, 6 ак) – korpus Armii Imperium Rosyjskiego.

6 Korpus Armijny
6-й армейский корпус
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Sformowanie

1830, 1877

Rozformowanie

1831, 1917

Tradycje
Rodowód

Samodzielny Korpus Litewski

Kontynuacja

II Siczowy Korpus Zaporoski

Działania zbrojne
Powstanie listopadowe
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Łomża, Białystok

Rodzaj wojsk

piechota

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

6 KA powstał w 1830 z przemianowania Samodzielnego Korpusu Litewskiego. W 1831 uczestniczył w tłumieniu powstania listopadowego. Po upadku powstania korpus rozwiązano.

Ponownie 6 KA został sformowany 19 lutego 1877. Korpus stacjonował na terenie Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a jego sztab mieścił się w garnizonie Łomża i Białystok (do 1 lutego 1913 i po 1 kwietnia 1914). W 1913 roku naczelnym lekarzem korpusu był gen. lek. Aleksander Bernatowicz.

W sierpniu 1917 uległ ukrainizacji i pod nazwą II Siczowy Korpus Zaporoski (dowódca generał Gieorgij Mandryka) wszedł w skład Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. 6 października żołnierze 6 KA zażądali zwołania zjazdu Rad i ustanowienia władzy radzieckiej[1].

Dowódcy korpusu

edytuj
  • gen. piechoty A. A. Błagowieszczenskij (wrzesień 1912 – sierpień 1914)
  • gen. por. Piotr Bałujew (sierpień – listopad 1914)
  • gen. por. Wasilij Gurko (listopad 1914 – luty 1916)
  • gen. por. A. J. Gutor (marzec 1916 – kwiecień 1917)
  • gen. por. A. A. Dmitiew (kwiecień 1917)
  • gen. por. W. W. von Notbek (kwiecień – wrzesień 1917)
  • gen. mjr P. A. Markodiejew (od września 1917)

Struktura organizacyjna

edytuj
Organizacja w 1914[2]

Podporządkowanie

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Mark Conrad: The Russian Army, 1914. 2001. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).
  • Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
  • Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 - 1914, Petersburg 1914.
  • Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4.
  • A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
  • A. A. Zalewskij I mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki. WECZE Moskwa 2000.