3 Samodzielny Pułk Artylerii OPK

3 Samodzielny Pułk Artylerii OPK (3 spa OPK) – oddział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

3 Samodzielny Pułk Artylerii OPK
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1 grudnia 1951

Rozformowanie

1976

Tradycje
Święto

9 maja

Rodowód

77 paplot

Kontynuacja

77 pa WOPL

Organizacja
Numer

JW 5883, 1564

Dyslokacja

Garnizon Zgierz

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju
Wojska Obrony Powietrznej Kraju
Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska Rakietowe i Artyleria Obrony Przeciwlotniczej Kraju

Podległość

15 Dywizja Artylerii OPL
1 Korpus OPL OK
1 Korpus OPK
Pomorski Okręg Wojskowy

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Na podstawie rozkazu nr 0045/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku dowódca Okręgu Wojskowego Nr IV sformował, w terminie do 1 grudnia 1951 roku, 3 samodzielny pułk artylerii OPL. Jednostka została utworzona w Zgierzu, w koszarach przy ulicy Piątkowskiej. Stan etatowy pułku liczył 706 wojskowych i 33 pracowników kontraktowych. Zadaniem pułku była obrona przeciwlotnicza Łodzi.

Na podstawie rozkazu nr 0075/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 października 1952 roku dowódca Okręgu Wojskowego Nr IV, w terminie do dnia 1 grudnia 1952 roku, przeformował samodzielną dotychczas jednostkę w 3 pułk artylerii OPL i włączył w skład 15 Dywizji Artylerii OPL.

W lipcu 1957 roku oddział powrócił do nazwy „3 samodzielny pułk artylerii OPL” i został podporządkowany dowódcy 1 Korpusu OPL OK. W grudniu tego roku został zmieniony numer jednostki wojskowej z „5883” na „1564”.

Na podstawie rozkazu Nr 025/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 września 1967 roku jednostka przejęła numer 77 pułku artylerii przeciwlotniczej, a dzień 9 maja został ustanowiony dorocznym świętem 77 samodzielnego pułku artylerii OPK[1].

W 1972 roku jednostka został wyłączona ze składu WOPK, podporządkowana dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego i przemianowana na 77 pułk artylerii WOPL. W 1976 roku pułk został rozformowany.

Przypisy

edytuj
  1. Dziennik Rozkazów Tajnych MON z 1967 r. Nr 10, poz. 53.

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962, Agencja Wydawnicza ULMAK, Pruszków 2002, ISBN 83-87226-29-7.
  • Paweł Piotrowski, System obrony powietrznej Polski w latach 1959-1990, część II, Lotnictwo Wojskowe. Magazyn Miłośników Lotnictwa Wojskowego Nr 3 (24), MAGNUM X Sp. z o.o., maj-czerwiec 2002, ISSN 1505-1196, s. 27-31.