ASMD (niedobór kwaśnej sfingomielinazy)

genetycznie uwarunkowana choroba

ASMD (niedobór kwaśnej sfingomielinazy, ang. acid sphingomyelinase deficiency) – rzadka i postępująca choroba genetyczna, należąca do grupy lizosomalnych chorób spichrzeniowych, występująca u dorosłych i dzieci. Charakteryzuje się niedoborem enzymu kwaśniej sfingomielinazy, powodując spichrzanie sfingomieliny w lizosomach komórek, co prowadzi do wielonarządowych uszkodzeń w organizmie[1]. ASMD jest chorobą dziedziczoną w sposób autosomalny recesywny. Nosicielami choroby mogą być zarówno kobiety jak i mężczyźni[2].

Inne sfingolipidozy
Ilustracja
Komórki Niemanna-Picka w śledzionie
Klasyfikacje
ICD-10

E75.2

ASMD było wcześniej nazywane chorobą Niemanna-Picka typu A i B. Aktualna nomenklatura odchodzi od nazewnictwa Niemanna-Picka (ang. Niemann-Pick disease) i stosowania terminologii ASMD. To, co rozróżnia obie te choroby to substancja, która się spichrza – w przypadku Niemanna-Picka jest to cholesterol, a w przypadku ASMD jest to sfingomielina[3].

Jako pierwszy jednostkę chorobową opisał Albert Niemann w 1914 roku[4]. Ludwig Pick w latach 20. uznał, że jest to nowa, nieznana wcześniej choroba[5][6]. W latach 30. wykazano również, że spichrzanym materiałem jest sfingomielina.

Epidemiologia edytuj

ASMD występuje z częstością 1 na 200 000 urodzeń[1].

Klasyfikacja edytuj

Postać niemowlęca (typ A) - nerwowo-trzewna edytuj

  • okres noworodkowy charakteryzuje się przedłużoną żółtaczką
  • powiększenie wątroby i śledziony ok. 6 m.ż.
  • szybko postępujące uszkodzenie układu nerwowego (objawy opuszkowe, spastyczność, drgawki)
  • obecność "wisienki" na dnie oka
  • zakażenie górnych dróg oddechowych i hepatosplenomegalia[1]
  • charakterystyczny obrzęk twarzy

Postać przewlekła (typ A/B) - nerwowo-trzewna edytuj

  • charakteryzuje się wolniejszą progresją (w porównaniu z typem A) ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i bardziej charakterystycznym powiększeniem śledziony[1]

Postać nieneuropatyczna, młodzieńcza edytuj

  • hepatosplenomegalia w dzieciństwie
  • nawracające, ciężkie infekcje dróg oddechowych
  • rzadziej spotyka się "wisienkę" na dnie oka
  • charakteryzuje się powolnym postępem choroby bez lub z niewielkimi wpływem na ośrodkowy układ nerwowy[7]

Niegdyś wszystkie opisane powyżej typy ASMD błędnie określane były chorobą Niemanna-Picka – obecnie do choroby tej zalicza się jedynie TYP C.

Choroba Niemanna-Picka typu C edytuj

Choroba Niemanna-Picka typu C (klasyczny deficyt kwaśnej sfingomielinazy; mutacja genu kodującego białko błonowe NC1, spełniające rolę transportera kwasów tłuszczowych i innych lipidów przez błony)

  • obniżona aktywność sfingomielinazy (obniżenie wtórne)
  • hepatosplenomegalia
  • objawy neurologiczne: apraksja oczna

Objawy edytuj

ASMD jest chorobą wieloukładową i wielonarządową. Z powodu uszkodzenia lub niedoboru enzymu rozkładającego substancje tłuszczowe, w komórkach spichrzają się lipidy(sfingomieliny), które w konsekwencji powodują uszkodzenia wielu narządów. Efektem są zaburzenia funkcji narządów oraz stany zapalne będące następstwem powikłań związanych z następującymi układami:

  • Śledziona (powiększenie objętości śledziony, czyli splenomegalia – obserwuje się u ok. 90% pacjentów)[7],
  • Wątroba (zaburzenia funkcji wątroby, hepatomegalia– obserwuje się u ok. 70% pacjentów)[7],
  • Płuca (zmniejszenie pojemności płuc, zaburzenie wymiany gazowej – pacjenci bardzo często mają objawy choroby śródmiąższowej płuc),
  • Układ nerwowy (nieprawidłowe tworzenie i funkcjonowanie synaps, głównie w typie A i A/B),
  • Układ naczyniowy (zaburzenia gospodarki lipidowej, małopłytkowość – obserwuje się u 50% pacjentów)[7],
  • Układ kostny (zmiany osteolityczne).

Diagnostyka edytuj

Objawy ASMD mogą nie być wystarczająco nasilone, aby wywołać podejrzenia kliniczne – często diagnostyka deficytu kwaśnej sfingomielinazy opiera się na badaniach przesiewowych z uwagi na różnorodność występowanych objawów. Ciężkie i postępujące uszkodzenia głównych narządów mogą prowadzić do utrzymujących się i zagrażających życiu chorób[1].

Rekomendowaną metodą diagnozowania ASMD jest małoinwazyjne i szybkie badanie krwi, tzw. test suchej kropli krwi (DBS), którego celem jest zmierzenie aktywności enzymu ASM[8].

Pacjenci z ASMD mogą znajdować się wśród pacjentów z podejrzeniem choroby Gauchera z uwagi na szereg podobnych objawów takich jak powiększenie śledziony i/lub powiększenie wątroby oraz małopłytkowość, dlatego diagnostyka różnicowa powinna obejmować chorobę Gauchera. W celu odróżnienia obydwu chorób należy wykonać równoległe testy pod kątem ASMD, jak i kwaśnej beta-glukozydazy (enzymu brakującego w chorobie Gauchera)[9].

Leczenie edytuj

W 2022 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) oraz Europejska Agencja Leków (EMA) zatwierdziła do stosowania w leczeniu ASMD typ A/B i B olipudazę alfa[1].

Enzymatyczna terapia zastępcza w postaci olipudazy alfa jest rekombinowaną ludzką kwaśną sfingomielinazą, która zmniejsza nagromadzenie sfingomieliny w narządach tj. płuca, wątroba, śledziona oraz w szpiku kostnym[1].

Jest to pierwsza terapia powstała w celu leczenia tej choroby. W ramach terapii uzupełniany jest poziom enzymu u chorego, co pozwala na zredukowanie ilości odkładających się złogów.

Olipudazie alfa FDA przyznało status terapii przełomowej.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g P. Lipiński, Tylki-Szymańska A.. Deficyt kwaśnej sfingomielinazy – obraz kliniczny, diagnostyka i leczenie. „Standardy Medyczne/Pediatria 2023”. 20, s. 159-164, 2023. 
  2. Schuchman EH, Desnick RJ. Types A and B Niemann-Pick disease. „Molecular Genetics and Metabolism”. 120, s. 27-33, 2017. 
  3. Wasserstein MP, Schuchman EH. Acid sphingomyelinase deficiency. „Pagon RA, Adam MP, Bird TD, et al, eds. GeneReviews [Internet]. Seattle (WA): University of Washington, Seattle; 1993-2013”, 2006. 
  4. Niemann A. Ein unbekanntes Krankheitsbild. „Jahrbuch für Kinderheilkunde”. 79, s. 1-10, 1914. 
  5. Niemann-Pick disease w bazie Who Named It (ang.)
  6. Pick L. Der Morbus Gaucher und die ihm ähnlichen Krankheiten (die lipoidzellige Splenohepatomegalie Typus Niemann und die diabetische Lipoidzellenhypoplasie der Milz). „Ergebnisse der Inneren Medizin und Kinderheilkunde”. 29, s. 519-627, 1926. 
  7. a b c d Wasserstein M, Dionisi-Vici C, Giugliani R, et al.. Recommendations for clinical monitoring of patients with acid sphingomyelinase deficiency (ASMD).. „Molecular Genetics and Metabolism”. 126, s. 98-105, 2019. 
  8. McGovern MM, Dionisi-Vici C, Giugliani R i wsp.. Consensus recommendation for a diagnostic guideline for acid sphingomyelinase deficiency. „Molecular Genetics and Metabolism”. 123, s. S15-S153. Abstract 221, 2018. 
  9. Lukacs Z, Murko S, Kasper D, Wessels C.. Multiplexed testing for Gaucher disease, Niemann Pick disease types A and B and lysosomal acid lipase deficiency.. „Genet Med.”. 19, s. 967-974, 2017. 

Bibliografia edytuj

  • Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 77-78. ISBN 83-89309-63-7.

Linki zewnętrzne edytuj