Agostino Mascardi (ur. 2 września 1590 w Sarzanie; zm. 1640 tamże) – włoski profesor retoryki, pisarz i słynny mówca swoich czasów. Według Gabriela Naudé Mascardi był jednym z najwybitniejszych pisarzy rzymskich swoich czasów[1].

Agostino Mascardi
Ilustracja
Gian Lorenzo Bernini: Portret Agostino Mascardi. École nationale supérieure des beaux-arts
Data i miejsce urodzenia

2 września 1590
Sarzana

Data i miejsce śmierci

6 marca 1658
Sarzana

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

literatura

Agostino Mascardi, mianowany profesorem retoryki na Uniwersytecie Rzymskim przez papieża Urbana VIII, osiągnął wysoką reputację dzięki 14 pismom, ale przede wszystkim dzięki Trattati cinque dell’arte istorica, które omawiało metodę historyczną z perspektywy ściśle retorycznej. Mascardi był także autorem słynnej Congiura del conte Giovanni Luigi de’ Fieschi (1629).

Przypisy

edytuj
  1. Fernand Braudel: Der Historiker als Menschenfresser: über den Beruf des Geschichtsschreibers. Wagenbach, 1990, s. 98. ISBN 978-3-8031-2187-5.