Al Green

amerykański muzyk rockowy, wokalista

Al Green, właściwie Albert Leornes Greene[1] (ur. 13 kwietnia 1946, Dansby, Arkansas[2]) – amerykański piosenkarz, przedstawiciel gatunku soul. Jego szczyt popularności przypadł na lata 70. XX wieku. Także pastor zielonoświątkowego kościoła Full Gospel Church Tabernakulum[3]. Jego inspiracją był Otis Redding.

Al Green
Ilustracja
Al Green podczas koncertu w Chumash Casino Resort w Santa Ynez w Kalifornii 26 maja 2006
Imię i nazwisko

Albert Greene

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1946
Dansby, Arkansas

Typ głosu

tenor

Gatunki

soul

Zawód

wokalista

Strona internetowa

Kariera

edytuj
 
Al Green występujący w The Mike Douglas Show w 1973

Al Green miał zaledwie dziewięć lat, gdy śpiewał z rodzeństwem w Green Brothers. Kiedy zaczął słuchać nie-ewangelicznych dźwięków Jackie Wilson, ojciec Greena usunął go z grupy, miał wówczas szesnaście lat[4].

Al Green został później zatrudniony przez zespół The Creations, który następnie zmienił nazwę na Al Green and the Soul Mates. Pod takim szyldem nagrali 1967 roku singiel „Back Up Train”, który trafił na 5. miejsce list przebojów R&B[4].

Od 1981 do 1989 Green nagrał serię albumów gospel[4].

W 1995 roku Al Green został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[5].

W 2009 roku Al Green nagrał "People Get Ready" wraz Heather Headley, piosenkę na potrzeby albumu gospel z różnymi artystami Oh Happy Day: An All-Star Music Celebration[6].

 
Al Green podczas Sonoma Jazz festival, 23 maja 2008

Życie osobiste

edytuj

18 października 1974 dziewczyna Greena, Mary Woodson, najpierw wylała gotującą się kaszę na plecy piosenkarza, a następnie popełniła samobójstwo przy użyciu rewolweru w sypialni jego domu w Memphis[7].

15 czerwca 1977 Green poślubił swoją pierwszą żonę Shirley Green (z domu Kyles) w Memphis. Pochodząca z Chicago była jedną z jego wokalistek wspierających i pracownikiem jego kościoła[8]. Razem mają trzy córki[9]. Shirley po raz pierwszy złożyła pozew o rozwód w 1978 roku z powodu okrucieństwa i niemożliwych do pogodzenia różnic[10]. Złożyła wniosek ponownie w 1981 roku, oskarżając, że Green poddał ją przemocy domowej przez całe ich małżeństwo[1].

We wrześniu 2013 roku zgłoszono zaginięcie siostry piosenkarza, Maxine Green, w jej domu opieki w Grand Rapids w stanie Michigan. Według jej córki Laszy, Al Green nie skontaktował się z rodziną w sprawie swojej siostry[11]. Według stanu na marzec 2020 r. nadal jej nie odnaleziono[12].

Sukcesy

edytuj

Green został nominowany do 21 nagród Grammy, zdobywając 11[13], w tym nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award w 2002 roku[14]. Dwie z jego piosenek, „Let's Stay Together” i „Take Me To the River” zostały wprowadzone do Galerii Sław Grammy[15].

Dyskografia

edytuj
  • 1967 Back Up Train
  • 1970 Green Is Blues
  • 1971 Gets Next to You
  • 1972 Let's Stay Together
  • 1972 I'm Still in Love With You
  • 1973 Call Me
  • 1973 Livin' for You
  • 1974 Al Green Explores Your Mind
  • 1975 Al Green Is Love
  • 1976 Full of Fire
  • 1976 Have a Good Time
  • 1977 The Belle Album
  • 1978 Truth N' Time
  • 1978 Simply Beautiful
  • 1980 The Lord Will Make a Way
  • 1981 Higher Plane
  • 1981 Highway to Heaven
  • 1981 Tokyo Live
  • 1982 Precious Lord
  • 1983 The Christmas Album
  • 1983 I'll Rise Again
  • 1985 Going Away
  • 1985 He Is the Light
  • 1986 Trust in God
  • 1986 White Christmas
  • 1987 Soul Survivor
  • 1989 I Get Joy
  • 1992 Love Is Reality
  • 1993 Gospel Soul
  • 1995 Your Heart's in Good Hands
  • 2001 Feels Like Christmas
  • 2003 I Can't Stop
  • 2008 Lay it down

Przypisy

edytuj
  1. a b SILENT NO LONGER [online], Chicago Tribune [dostęp 2022-09-12].
  2. W. K. McNeil: Encyclopedia of American gospel music. Routledge, 2005, s. 164. ISBN 978-0415941792.
  3. Aswers (ang.), Biografia [dostęp 2012-12-11].
  4. a b c Encyclopedia of Arkansas [online], Encyclopedia of Arkansas [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  5. Rock 'n' Roll Hall of Fame Inductees 1986 – 2010. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  6. Jon Bon Jovi, Queen Latifah go gospel for "Day", „Reuters”, 27 marca 2009 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  7. Johnson Publishing Company, Jet, Johnson Publishing Company, 7 listopada 1974 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  8. Johnson Publishing Company, Jet, Johnson Publishing Company, 28 marca 1983 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  9. Johnson Publishing Company, Jet, Johnson Publishing Company, 6 sierpnia 1981 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  10. Johnson Publishing Company, Jet, Johnson Publishing Company, 25 maja 1978 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  11. Soul singer Al Green’s sister missing 18 months, family: “Let the public know your sister is missing” [online], WXMI, 21 lutego 2015 [dostęp 2022-09-12] (ang.).
  12. Michigan Family Still Waiting for Answers 6 Years of Disappearance of Al Green's Sister. [dostęp 2022-09-12].
  13. Artist: Al Green [online], www.grammy.com [dostęp 2022-09-12].
  14. Al Green [online], IMDb [dostęp 2022-09-12].
  15. Grammy Hall of Fame [online], www.grammy.com [dostęp 2022-09-12].