Albin Jakiel

polski filozof

Albin Jakiel (ur. 1900, zm. 26 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski działacz oświatowy, pedagog, encyklopedysta.

Albin Jakiel
Data urodzenia

1900

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 1944
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

pedagog

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Grób Albina Jakiela na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

edytuj

Nie jest znana data urodzin Albina Jakiela, wiadomo że pochodził z okolic Lwowa i uczestniczył w I wojnie światowej. Przed 1920 ukończył seminarium nauczycielskie i był nauczycielem w szkole powszechnej i zawodowej. Był zaangażowany zawodowo, organizował konferencje zawodowe, współuczestniczył w grupach samokształceniowych, wydawał broszury informacyjne i tworzył punkty informacji zawodowej dla nauczycieli. Po zdaniu w 1927 egzaminu dojrzałości rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Po uzyskaniu wsparcia Związku Nauczycielstwa Polskiego wyjechał do Genewy, aby tam studiować pedagogikę. W 1934 uzyskał stopień doktora a już rok później otrzymał tytuł docenta. Był wykładowcą na tamtejszej uczelni, wykładał pedagogikę porównawczą. Pomimo kariery naukowej zdecydował się na powrót do kraju, otrzymał etat w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Równocześnie aktywnie angażował się w działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego organizując, bądź wspierając inicjatywy działalności oświatowej.

W 1938 ukazał się Polski Słownik Biograficzny, którego Albin Jakiel był współautorem. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej, po jej zakończeniu powrócił do Warszawy i zaangażował się w organizację tajnego nauczania. W drugiej połowie 1941 wszedł w skład zarządu Tajnej Organizacji Nauczycielskiej, był autorem założeń programowych tej organizacji i reprezentował ją w Kierownictwie Walki Cywilnej. W kwietniu 1944 Gestapo wydało na Albina Jakiela nakaz aresztowania i musiał się on ukrywać.

Po wybuchu powstania warszawskiego przebywał na Starym Mieście jako Delegat Rządu na Kraj, zginął podczas bombardowania w dwudziestym szóstym dniu od jego wybuchu[1]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A27-12-1)[2].

Przypisy

edytuj