Alcesta
Alcesta (wł. Alceste) – opera Christopha Willibalda Glucka, w trzech aktach, do której libretto napisał Ranieri de’ Calzabigi. Jej premiera miała miejsce w Wiedniu 26 grudnia 1767 roku, zaś wersję francuską tej opery wystawiono po raz pierwszy w Paryżu 23 kwietnia 1776 roku[1].
![]() | |
Muzyka | |
---|---|
Libretto | |
Liczba aktów |
3 |
Język oryginału |
włoski |
Data powstania |
1767 |
Prapremiera | |
Premiera polska |
1938 |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2b/The_Death_of_Alceste_by_Pierre_Peyron_%281785%29.jpg)
Opera oparta jest na micie o Alkestis.
Osoby
edytuj- Admetos, król Fer – tenor
- Alcesta, jego żona – sopran
- Eumelos i Aspazja, ich dzieci – soprany
- Ewander – tenor
- Ismena – sopran
- Arcykapłan – baryton
- Duch piekieł – bas
- Herold – baryton
- kapłani, kapłanki, duchy piekielne, lud[1]
Treść
edytujAkcja rozgrywa się w Tesalii w czasach legendarnych[1].
Akt I
edytujOdsłona 1
edytujZa umierającego króla Admetosa lud wznosi modły, do których dołącza się Alcesta z dziećmi.
Odsłona 2
edytujW świątyni Apollina, gdzie wszyscy modlą się o zdrowie dla konającego władcy, rozlega się tajemniczy głos obwieszczający, że Admetos musi umrzeć, chyba że ktoś poświęci za niego własne życie. Alcesta podejmuje dramatyczną decyzję, by zginąć dla ocalenia męża.
Akt II
edytujOdsłona 1
edytujAlcesta udaje się do gaju śmierci wspominając swą miłość do Admetosa. Gotowa, by oddać za niego życie, prosi jednak władców podziemnego królestwa o możliwość pożegnania się z mężem i dziećmi.
Odsłona 2
edytujAdmetos nieoczekiwanie wraca do zdrowia, a jego przyjaciel Ewander wyjaśnia mu, na jakich warunkach się to stało. Boi się jednak zdradzić imię wybawcy króla. Alcesta sama wyjawia to mężowi w dramatycznej rozmowie.
Akt III
edytujAlcesta czule żegna się z dziećmi i ze zrozpaczonym Admetosem, następnie umiera. Jej mąż z goryczy zamierza odebrać sobie życie, lecz nagle pojawia się bóg Apollon i oświadcza, że miłość Alcesty do męża, jak i Admetosa do swej małżonki, tak wzruszyła bogów, że pozwolili żyć obojgu[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 222. ISBN 978-83-224-0962-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- Alcesta – nuty dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project