Aleksandr Jemieljanienko

rosyjski zawodnik sportów walki

Aleksandr Władimirowicz Jemieljanienko (ros. Александр Владимирович Емельяненко; ur. 2 sierpnia 1981) – rosyjski sambista i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej. Trzykrotny mistrz świata w sambo bojowym.

Aleksandr Jemieljanienko
Ilustracja
Pseudonim

The Grim Reaper

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1981
Stary Oskoł

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

192 cm

Masa ciała

120 (2013) kg

Styl walki

judo, sambo

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

Red Devil Sport Club

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

38

Zwycięstwa

28

Przez nokauty

20

Przez poddania

5

Przez decyzje

3

Porażki

9

Remisy

1

  1. Bilans walk aktualny na 27 listopada 2021.
Strona internetowa

Kariera sportowa edytuj

Sambo edytuj

Pierwszy kontakt ze sportami walki miał będąc jeszcze w szkole podstawowej, gdy w 1988 rozpoczął trenować judo. Następnie w ślad za swoim starszym bratem, Fiodorem podjął również treningi sambo. W 1999 odniósł pierwszy poważny sukces, zostając w Sofii mistrzem Europy w sambo bojowym. W 2002, 2003 i 2006 został również mistrzem świata w sambo bojowym w kat. +100 kg. W 2010 zdobył w Pekinie srebrny medal 1. Igrzysk Sportów Walki SportAccord w sambo w kat. +100 kg[1].

Mieszane sztuki walki edytuj

Profesjonalny debiut w MMA zanotował w 2003, walcząc dla prestiżowej japońskiej organizacji PRIDE FC. W ciągu 4 lat stoczył tam 8 walk (bilans 6-2-0), wygrywając m.in. z Pawłem Nastulą czy Siergiejem Charitonowem. Po rozwiązaniu PRIDE FC związał się z rosyjską organizacją M-1 Global. Od tego czasu występuje głównie na terenie Rosji.

Od przegranej z Fabricio Werdumem w listopadzie 2006 do grudnia 2010 był niepokonany, wygrywając 8 walk z rzędu przed czasem. Passę przerwała dopiero niespodziewana porażka przez TKO z niżej notowanym Peterem Grahamem podczas gali Draka 5 w Chabarowsku[2]. 12 listopada 2011 na gali M-1 Challenge 28 nieoczekiwanie przegrał przez nokaut w 23 sekundzie pojedynku z Rosjaninem dagestańskiego pochodzenia Magomiedem Malikowem. 6 czerwca 2012 pokonał przez TKO (przerwanie przez lekarza) wracającego po ponad 2 latach przerwy od startów w MMA Ibragima Magomiedowa na gali M-1 Challenge 33.

30 września na kolejnej gali M-1, pokonał łotewskiego kick-boksera Konstantīnsa Gluhovsa na punkty po 3-rundowym pojedynku.

Boks edytuj

W październiku 2009 zadebiutował w zawodowym boksie. W swojej pierwszej walce zremisował w Moskwie z innym debiutantem, Chizirem Plijewem[3].

Po ponad 9 latach stoczył drugą bokserską walkę, pokonując już w pierwszej rundzie przez TKO Michaiła Koklajewa[4].

Boks na gołe pięści edytuj

23 lutego 2022 zadebiutował w formule boksu na gołe pięści(inne języki) (bez rękawic), pokonując na pełnym dystansie decyzją jednogłośną Jeffa Monsona[5].

Życie prywatne edytuj

Ma trójkę rodzeństwa. Jego starszy brat Fiodor Jemieljanienko jest utytułowanym sambistą i zawodnikiem MMA. Od 2007 Aleksandr jest żonaty z Olgą. Ma dwójkę dzieci. W 2009 został absolwentem Państwowego Uniwersytetu w Biełgorodzie na kierunku ekonomia[6].

Kontrowersyjne zachowanie edytuj

Jemieljanieko jest postacią w MMA dość kontrowersyjną, głównie z powodu swojego zachowania i zarzucanych mu poglądów. Rok po zdobyciu Mistrzostwa Europy w sambo (1999) został skazany na karę pięciu lat pozbawienia wolności za napaść z bronią w ręku. Wyszedł po trzech i pół roku więzienia. W 2003 pojawiły się problemy z zakontraktowaniem Jemieljanienki w PRIDE FC z powodu jego kryminalnej przeszłości, ale ostatecznie z pomocą swojego brata Fiodora, który w tamtym czasie był już znany i ceniony w Japonii, Aleksandr podpisał kontrakt. W 2008 na dzień przed galą Affliction, na której miał się zmierzyć z Paulem Buentello, nie został dopuszczony do pojedynku przez komisję licencyjną stanu Kalifornia. Oficjalnym powodem miało być niedostarczenie na czas wszystkich dokumentów[7], przy czym pierwsze doniesienia medialne wskazywały na to, iż Jemieljanienko choruje na zapalenie wątroby[8]. Ostatecznie Rosjanin otrzymał zakaz odbywania pojedynków w całym kraju na czas nieokreślony.

W 2010 na kanale NTV został wyemitowany reportaż o Jemieljanience i jego domniemanych nacjonalistycznych poglądach i powiązaniach z innym zawodnikiem MMA, Romanem Zieńcowem, który takowe poglądy wygłaszał oficjalnie. Jemieljanienko kategorycznie zaprzeczył, oświadczył, iż poglądów Zieńcowa nie podziela i nazwał reportaż "oszczerstwem"[9]. W sierpniu tego samego roku spotkał się z włodarzami polskiej federacji KSW - Martinem Lewandowskim i Maciejem Kawulskim odnośnie do podpisania kontraktu na walkę w Polsce przeciwko Mariuszowi Pudzianowskiemu. Ostatecznie nie doszło do podpisania kontraktu z powodu rzekomego wykrycia u Jemieljanienki zapalenia wątroby typu C, o czym poinformował w jednym z wywiadów sam Kawulski[potrzebny przypis] Następnie Rosjanin zaprzeczył, jakoby chorował na żółtaczkę i domagał się oficjalnych przeprosin od włodarzy KSW[10].

19 listopada miał zmierzyć się w Polsce na gali Strefa Walk z Niemcem Chrisem Male, lecz z powodu występu Jemieljanienki w finałowym odcinku rosyjskiej edycji Mam Talent galę przełożono na inny termin. W lutym 2011 został dyscyplinarnie zawieszony przez Rosyjską Federację Sambo na okres jednego roku. Nie podano oficjalnego powodu zawieszenia, jednak było to m.in. pokłosie incydentu sprzed Olimpiady Sportów Walki, która miała miejsce w 2010 roku w Pekinie (wtedy zdenerwowany Jemieljanienko opluł i spoliczkował obywatela Chin). Został za to zatrzymany przez policję, ale z powodu tego, iż był znanym sportowcem nie aresztowano go[11]. 28 października 2011 ostatecznie została zaplanowana wcześniej odwołana gala Strefa Walki. Wcześniej, bo w sierpniu 2011 organizatorzy gali przedstawili wyniki badań Jemieljanienki przeprowadzone w Warszawie, z których wynikało, iż jest w pełni zdrowy[12]. Na trzy dni przed planowaną galą, 25 października, Rosjanin wystosował oświadczenie z którego wynikało, że organizatorzy nie wywiązali się z zobowiązań finansowych, wynikających z kontraktu. Dodał również, że wizerunek jego brata Fiodora był nielegalnie wykorzystywany do promocji gali i z tych powodów on jak i inni rosyjscy zawodnicy którzy mieli walczyć w Polsce nie będą uczestniczyć w gali[13]. Dwa dni później galę całkowicie odwołano.

19 grudnia 2012 Jemieljanienko ogłosił zakończenie kariery. Głównym powodem tej decyzji miały być problemy ze zdrowiem spowodowane odnawiającymi się starymi kontuzjami[14]. W styczniu 2013 w jednym z wywiadów właściciel M-1 Global Vadim Filkelsztejn poinformował o zwolnieniu Aleksandra z jego organizacji. Za powód podał nieprzestrzeganie warunków umowy i skandaliczne zachowanie - w grudniu będąc pod wpływem alkoholu Jemieljanienko miał wywołać burdę podczas lotu i wizyty w Kraju Ałtajskim, pobić pracownika portu lotniczego[15] oraz prowadzić seminarium w stanie upojenia alkoholowego.

Po oficjalnym zakończeniu kariery od grudnia do marca 2013 przebywał w prawosławnym klasztorze na greckim półwyspie Athos, gdzie zajmował się pracami konserwatorskimi, pomagał mnichom w budowie nowych obiektów na terenie klasztoru oraz piekł chleb. Jak stwierdził, pobyt w klasztorze zmienił go i postanowił wrócić na ring. Następnie związał się z dwoma organizacjami: ProFC oraz Legend Fighting Show[16].

2 sierpnia 2013 w dzień swoich 32. urodzin, Jemieljanienko miał dopuścić się gwałtu na młodej dziewczynie. Dziewczyna twierdziła, że była więziona całą dobę przez sportowca w jego apartamencie oraz wskazała miejsce rzekomego gwałtu. Policja natychmiast skierowała się do miejsca przebywania Jemieljanienki, który miał być - jak zeznawali świadkowie, pod wpływem alkoholu w czasie zatrzymania. Podczas przesłuchania, Rosjanin zaprzeczył jakoby miał się dopuścić gwałtu. Dzień później dziewczyna wycofała oskarżenie oraz wyszło na jaw, że zarabia na życie poprzez świadczenie usług seksualnych[17].

23 października 2013 w jednej z kawiarni na terenie Moskwy doszło do bójki z grupą klientów, której prowodyrem był Jemieljanienko, który po incydencie uciekł z miejsca zdarzenia. W wyniku awantury ucierpiało kilka osób w tym 63-letni mężczyzna, który został przewiedziony do szpitala z licznymi obrażeniami ciała. Według jednego ze świadków, Jemieljanienko miał uderzyć jego ojca z powodu tego, iż za głośno się zachowywali w czasie imprezy urodzinowej organizowanej w kawiarni[18]. Incydent miał miejsce na 14 dni przed jego zaplanowanym rewanżowym pojedynkiem z Mirko Filipoviciem na gali Legend Fighting Show 2, zmuszając organizatorów do rozwiązania kontraktu z Rosjaninem i znalezieniem zastępstwa dla Chorwata[19].

W maju 2015 został skazany na karę czterech i pół roku pozbawienia wolności i 50 tysięcy rubli grzywny za zgwałcenie 27-letniej pokojówki Poliny Stiepanowej 2 marca 2014 roku oraz przetrzymywanie jej paszportu[20].

27 października 2016 został zwolniony warunkowo z więzienia[21].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki:

  • 2010: mistrz ProFC w wadze ciężkiej[22]

Sambo bojowe:

  • 1999: Mistrzostwa Europy FIAS - 1. miejsce
  • 2003: Mistrzostwa Rosji - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2003: Mistrzostwa Świata FIAS - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2003: Mistrzostwa Rosji - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2004: Mistrzostwa Świata FIAS - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2003: Mistrzostwa Rosji - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2006: Mistrzostwa Świata FIAS - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2010: Mistrzostwa Rosji - 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2010: I Igrzyska Sportów Walki - 2. miejsce w kat. +100 kg
  • 2012: Mistrzostwa Rosji - 2. miejsce w kat. +100 kg

Lista walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 28-9-1   Márcio Santos Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:58 AMC - Fight Nights 106: Head of the Komi Republic Cup 27.11.2021   Syktywkar
Przegrana 28-8-1   Magomied Ismaiłow TKO (ciosy pięściami) 3 3:25 ACA 107: Emelianenko vs. Ismailov 24.07.2020   Soczi
Remis 28-7-1   Tony Johnson Remis (większościowy) 3 5:00 World Fighting Championship Akhmat 50 18.08.2018   Moskwa
Wygrana 28-7   Viktor Pešta TKO (ciosy pięściami) 2 3:52 RCC: Russian Cagefighting Championship 3 09.07.2018   Jekaterynburg
Wygrana 27-7   Gabriel Gonzaga TKO (ciosy i kolana) 2 3:43 RCC: Russian Cagefighting Championship 2 05.05.2018   Jekaterynburg
Wygrana 26-7   Szymon Bajor KO (ciosy pięścią i ciosy w parterze) 1 3:03 Battle on Volga 3 04.03.2018   Togliatti
Wygrana 25-7   Virgil Zwicker TKO (ciosy pięściami) 1 2:56 WFCA 44 17.12.2017   Grozny
Wygrana 24-7   Gerônimo Dos Santos TKO (ciosy pięściami) 1 0:36 WFCA 42 27.09.2017   Moskwa
Przegrana 23-7   Dmitrij Sosnowski TKO (ciosy pięściami) 1 1:43 Coliseum FC - New History 2 25.01.2014   Petersburg
Wygrana 23-6   Jose Rodrigo Guelke TKO (ciosy pięściami) 1 4:10 ProFC 49: Resurrection 04.07.2013   Chimki
Wygrana 22-6   Bob Sapp TKO (ciosy pięściami) 1 1:18 Legend Fight Show: Emelianenko vs. Sapp 25.05.2013   Moskwa
Przegrana 21-6   Jeff Monson Poddanie (duszenie północ-południe) 2 3:17 M-1 Challenge 35: 15 Years Of MMA 15.11.2012   Petersburg
Wygrana 21-5   Konstantīns Gluhovs Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 M-1 Challenge 34 30.09.2012   Moskwa
Wygrana 20-5   Ibragim Magomiedow TKO (przerwanie przez lekarza) 2 5:00 M-1 Challenge 33 06.06.2012   Dżejrah
Wygrana 19-5   Tadas Rimkevicius TKO (ciosy pięściami) 2 1:52 M-1 Challenge 31 16.03.2012   Petersburg
Wygrana 18-5   Tolegen Akylbekow Poddanie (kimura) 1 4:32 Bushido Vol. 50 21.12.2011   Ałmaty
Przegrana 17-5   Magomied Malikow KO (ciosy pięściami) 1 0:23 M-1 Challenge 28 12.11.2011   Astrachań
Przegrana 17-4   Peter Graham TKO (niezdolność do walki) 2 2:59 Draka 5 18.12.2010   Chabarowsk specjalne zasady − walka w parterze tylko do 30 sekund
Wygrana 17-3   Miodrag Petković TKO (ciosy pięściami) 1 3:00 APF: Azerbaijan vs Europe 22.05.2010   Baku
Wygrana 16-3   Eddy Bengtsson KO (cios pięścią) 1 0:40 ProFC - Commonwealth Cup 23.04.2010   Moskwa został mistrzem ProFC w wadze ciężkiej
Wygrana 15-3   Ibragim Magomiedow TKO (ciosy pięściami) 1 0:51 ProFC - Russia vs Europe 29.03.2009   Rostów nad Donem
Wygrana 14-3   Sang Soo Lee KO (ciosy pięściami) 1 2:40 M-1 Challenge 9 21.11.2008   Petersburg
Wygrana 13-3   Silvao Santos KO (ciosy pięściami) 1 1:34 M-1 Challenge 2 03.04.2008   Petersburg
Wygrana 12-3   Dan Bobish Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:09 HCF - Title Wave 19.10.2007   Calgary
Wygrana 11-3   Jessie Gibbs Poddanie (kimura) 1 3:37 M-1 MFC - Battle on the Neva 21.07.2007   Petersburg
Wygrana 10-3   Eric Pele KO (cios pięścią) 1 4:07 BodogFight: Clash of the Nations 14.04.2007   Petersburg
Przegrana 9-3   Fabricio Werdum Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 3:24 2H2H Pride & Honor 12.11.2006   Rotterdam
Wygrana 9-2   Siergiej Charitonow TKO (ciosy pięściami) 1 6:45 PRIDE Final Conflict Absolute 10.09.2006   Saitama walka rezerwowa PRIDE 2006 Openweight GP
Przegrana 8-2   Josh Barnett Poddanie (klucz na rękę) 2 1:57 PRIDE Total Elimination Absolute 05.05.2006   Osaka I runda PRIDE 2006 Openweight GP
Wygrana 8-1   Paweł Nastula Poddanie (duszenie zza pleców) 1 8:45 PRIDE Shockwave 2005 31.12.2005   Saitama
Wygrana 7-1   Rene Rooze KO (cios kolanem) 1 0:28 Bushido Europe Rotterdam Rumble 09.10.2005   Rotterdam
Wygrana 6-1   Ricardo Morais KO (ciosy pięściami) 1 0:15 PRIDE Bushido 6 03.04.2005   Jokohama
Wygrana 5-1   James Thompson KO (cios pięścią) 1 0:11 PRIDE 28: High Octane 31.10.2004   Saitama
Wygrana 4-1   Carlos Barreto Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 M-1 MFC Middleweight GP 09.10.2004   Petersburg
Przegrana 3-1   Mirko Filipović KO (kopnięcie okrężne w głowę) 1 2:09 PRIDE Final Conflict 2004 15.08.2004   Saitama
Wygrana 3-0   Matt Foki Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:16 PRIDE Bushido 3 23.05.2004   Jokohama
Wygrana 2-0   Angelo Araujo TKO (rozcięcie) 2 4:28 Inoki Bom-Ba-Ye 2003 31.12.2003   Kobe
Wygrana 1-0   Assuerio Silva Decyzja (niejednogłośna) 2 5:00 PRIDE Bushido 1 10.05.2003   Saitama

Lista walk w boksie edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0-1   Michaił Koklajew TKO 1/4 2:47 29.11.2019   Moskwa
Remis 0-0-1   Chizir Plijew Remis (większościowy) 4/4 3:00 03.10.2009   Moskwa

Lista walk w boksie na gołe pięści edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Rozgrywki Runda Czas Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0   Jeff Monson Decyzja (jednogłośna) Russia vs. USA 3 3:00 23.02.2022   Moskwa

Przypisy edytuj

  1. 100 kg+ Men Finals. [dostęp 2010-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-10)].
  2. Александр Емельяненко проиграл Питеру Грэхему. [dostęp 2010-12-20]. (ros.).
  3. Alexander Emelianenko debuts in the Box | Superfights [online], Superluchas - Noticias WWE - RAW - SmackDown - AEW - LuchaLibre y UFC, 6 października 2009 [dostęp 2022-06-16] (ang.).
  4. Anonym, Knockout in the first round and the demand for revenge according to the rules of MMA: what ended the boxing match Emelianenko and Koklyaev | tellerreport.com [online], www.tellerreport.com [dostęp 2022-06-16] (ang.).
  5. Knockdown in the first round and a deep cut: how Emelianenko defeated Monson in a bare-knuckle fight [online], Then24, 24 lutego 2022 [dostęp 2022-06-16] (ang.).
  6. Alexander Emelianenko Biography
  7. Aleksander bez licencji: Affliction: oficjalne ważenie. 2008-07-19.
  8. Aleks Emelianenko persona non grata w USA?. 2008-08-09.
  9. Aleksander Emelianenko przeciwny nacjonalizmowi. 2010-04-15.
  10. Aleks Emelianenko chce przeprosin od KSW!. 2010-08-09.
  11. Alexander Emelianenko odsunięty od udziału w zawodach sambo. 2011-02-17.
  12. Konferencja i trening przed Strefą Walk. 2011-08-25.
  13. Niepewny występ Alexandra Emelianenki na Strefie Walk. 2011-10-25.
  14. Aleksander Emelianenko kończy karierę. 2012-12-19.
  15. Vadim Finkelstein: Fedor nigdy nie chciał walki z Lesnarem. 2013-01-29.
  16. Alexander Emelianenko powraca z klasztoru na ring MMA. 2013-03-22.
  17. Alexander Emelianenko fałszywie oskarżony o gwałt. 2013-08-07.
  18. Alexander Emelianenko rozgrzewa się przed walką z Crocopem!. 2013-10-25.
  19. Pojedynek Emelianenko vs. Crocop 2 został odwołany. 2013-10-25.
  20. Emelianenko skazany na 4,5 roku więzienia. Wp.pl, 19 maja 2015. [dostęp 2015-05-20]. (pol.).
  21. Alexander Emelianenko wychodzi z więzienia i od razu dostaje propozycję walki MMA!. mma.pl, 27.10.2016. (pol.).
  22. Емельяненко побил Бенгтссона за 44 секунды. life.ru, 23.04.2010. (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj